Dezintegracja – wernisaż wystawy Marka Cecuły

W piątek, 13 grudnia, o godz. 18.00, w Biurze Wystaw Artystycznych w Kielcach odbędzie się wernisaż wystawy prac Marka Cecuły, zatytułowanej „Dezintegracja”.

Marek Cecuła:

Nic tak nie oddaje mrocznych realiów współczesnego świata jak porcelana. Jej krucha i drogocenna natura staje się epicentrum naszych codziennych rytuałów w domu, odgrywając istotną rolę w naszym życiu nie tylko jako produkt użytkowy, ale także jako artystyczny i cenny przedmiot.

W tym projekcie zdecydowałem się użyć tradycyjnych form porcelany, aby drastycznie zmienić ich fizyczny wygląd i zakwestionować ich zamierzony cel użytkowy. Ślady, pęknięcia, dziury i deformacje przedstawione na tych elementach są nietypowe dla porcelany; kojarzą się z rozkładem, korozją lub brutalnym traktowaniem w nierozpoznawalny sposób.

Ten destrukcyjny, ale twórczy proces ma na celu wywołanie emocji poprzez pokazanie domowych wyrobów porcelanowych w stanie rozpadu. Tworzenie tych prac jest sprzeczne z konwencjonalnymi metodami formowania elementów ceramicznych. Zamiast skupiać się na umiejętnym rzemiośle i perfekcji, celowo wybrałem destrukcyjne podejście, które zmieniło wygląd i funkcję użytkową wyrobów porcelanowych.

Marek Cecuła, znany i ceniony w świecie artysta ceramik, rozpoczął swój powolny powrót do Polski i do Kielc od około 1998 roku. Najpierw - poprzez systematyczne kontakty i współpracę z Fabryką Porcelany w Ćmielowie, której zlecał produkcję swojej porcelany użytkowej, przeznaczonej głównie na amerykański rynek. Potem – zachwycony dynamiką zmian w Polsce i otwierającymi się tu nowymi możliwościami – po kilku latach naprzemiennego bytowania w Polsce i w USA, ok. 2008 roku postanowił przenieść się tu na stałe. Trudno w tej chwili dociec, czy jednym ze źródeł tej decyzji była również chęć twórczego zmierzenia się tutaj z historią; swoją, swojej rodziny, kieleckiej społeczności żydowskiej i kraju, boleśnie doświadczonego przez II wojną światową. Możliwe, że tego typu przemyślenia pojawiły się u niego dopiero podczas ponownego bliższego związania się artysty z rodzinnym miastem – niemniej jednak od ok. 2000 roku stały się one wyraźnie zauważalne w jego pozadesignerskiej, czysto artystycznej części twórczości.