M10D 215,072 MHz Zadzwoń do studia 41 200 20 20 
Eucharystia stanowi centrum życia Kościoła. Każdy powinien sobie odpowiedzieć na pytanie, na ile żyjemy Chrystusem Eucharystycznym, którego możemy przyjmować pod postacią chleba – mówił podczas Mszy Wieczerzy Pańskiej biskup kielecki Jan Piotrowski, który przewodniczył liturgii.
Wielki Czwartek rozpoczął w kościele katolickim Triduum Paschalne. Tego dnia wspomina się Ostatnią Wieczerzę i ustanowienie przez Chrystusa sakramentów kapłaństwa i Eucharystii.
– Oba te sakramenty to wielki dar od Boga dla człowieka – podkreślił hierarcha. – Rozmnożenie chleba, jakiego dokonał Chrystus nad jeziorem Galilejskim, aby nakarmić rzesze ludzi było zapowiedzią Eucharystii i kapłaństwa. W nauczaniu Kościoła ma to swoje szczególne miejsce, bo Eucharystia buduje Kościół, a życie chrześcijańskie wypływa z Eucharystii – wyjaśniał. Dodał, że to święto ma być swoistą katechezą, która pozwala nam żyć lepiej, a jednocześnie umacnia nas w wierze.
Wierni, którzy uczestniczyli w uroczystości mówili, że dzięki uczestnictwu w Triduum Paschalnym mogą za każdym razem na nowo odkrywać tajemnicę męki i śmierci Jezusa.
– To bardzo ważny czas w życiu Kościoła i każdego chrześcijanina. Liturgia Wielkiego Czwartku jest początkiem Triduum Paschalnego i warto świadomie przeżywać ten czas, aby wszystko, co w nim robimy było dla nas świętem – mówili kielczanie.
Podczas liturgii biskup umył nogi 12 mężczyznom, co jest znakiem pokory, a także ofiarnej służby i miłości jaką powinni się cechować uczniowie Chrystusa.
Wielki Czwartek w kościołach parafialnych odprawiana jest tylko jedna uroczysta msza wieczorna. W trakcie hymnu „Chwała na wysokości” biją wszystkie dzwony, a po zakończeniu śpiewu dzwony i organy milkną, aż do Mszy Wigilii Paschalnej w sobotę. Podczas Mszy Wieczerzy Pańskiej konsekruje się dostateczną liczbę komunikantów, aby wystarczyły na dzień obecny i następny, ponieważ Wielki Piątek jest jedynym dniem w roku, kiedy kapłani nie sprawują Eucharystii.
Po zakończeniu liturgii Wielkiego Czwartku, Najświętszy Sakrament jest przenoszony do kaplicy adoracji, zwanej Ciemnicą, na pamiątkę uwięzienia Jezusa po Ostatniej Wieczerzy. Tam odbywa się adoracja.
Z ołtarza, który jest symbolem Chrystusa zdejmowany jest obrus oraz usuwane są świece i mszał. Jest to symbol końca wieczerzy i nawiązuje do odarcia Jezusa z szat oraz opuszczenia Go przez bliskich. Niegdyś zachowywano także zwyczaj zmywania mensy ołtarzowej wodą z winem na znak, iż z serca Jezusa wypłynęły krew i woda. Puste tabernakulum pozostaje otwarte, a wieczna lampka jest zgaszona.
