Śledztwo w sprawie afery korupcyjnej, która w grudniu ubiegłego roku wstrząsnęła Parlamentem Europejskim, nadal trwa w Belgii i nie wiadomo, kiedy się zakończy. Podejrzani europosłowie, w tym główna negatywna bohaterka afery, była wiceszefowa PE Eva Kaili, wrócili już do pracy w europarlamencie.
Europoseł Prawa i Sprawiedliwości zapowiada złożenie wniosku o pilną debatę w Parlamencie Europejskim w związku z powrotem do pracy oskarżonych o korupcję parlamentarzystów. Głównie chodzi o byłą wiceszefową PE Evę Kaili. Ja twierdzi, szokujące jest to, że osoby oskarżone o tak poważne przestępstwa wracają do pracy nad europejskim prawem i tworzą prawa, które będą dotyczyć także Polski.
– Zastanawiam się czy Kaili, Tarabella, Cozzolino oraz inni będą przygotowywać kolejną rezolucję przeciwko Polsce, bo to jest jedno z praw, które jest przyjmowane przez Parlament Europejski. Jest to szokujące i oburzające. Będę domagał się pilnej debaty na temat przebiegu śledztwa w sprawie oskarżonych. Taki wniosek złożę na najbliższym posiedzeniu PE – podkreśla.
Afera korupcyjna wybuchła w grudniu 2022 r. wraz z aresztowaniem byłej wiceprzewodniczącej PE, greckiej socjalistki Evy Kaili. Jest podejrzewana o branie ogromnych łapówek od Kataru. Śledztwo w tej sprawie toczy się w Belgii. Natomiast w Grecji Kaili jest m.in. pod lupą urzędu ds. prania pieniędzy.
W skandal zamieszany jest też włoski europoseł Andrea Cozzolino, który w czerwcu przybył do Belgii na przesłuchanie w ramach śledztwa.
Skandal korupcyjny śledzi w PE europoseł Dominik Tarczyński.
– Oczywiście fakt, że podejrzani w aferze korupcyjnej wrócili do pracy w PE i pobierają pieniądze, oburza całą Europę. Jest to demoralizujące, bo pokazuje, że oskarżenie nawet o najpoważniejszą zbrodnie – a w przypadku polskiego prawa przestępstwa, o które są oskarżani, to zbrodnia – nie skutkuje żadnego rodzaju wykluczeniem. Rozumiem zasadę domniemania niewinności i z punktu widzenia prawa dopóki nie są skazani są niewinni, ale biorąc pod uwagę, że są osobami publicznymi które tworzą prawo UE, sami powinni mieć świadomość tego, jakie jest wobec nich oczekiwanie społeczne. Od momentu zakończenia śledztwa nie powinni brać udziału w pracach na prawem europejskim – powiedział.
– Po drugie, PE w takich przypadkach powinien zareagować, ponieważ powstaje pytanie, które zdałem ostatnio szefowej PE Robercie Metsoli: co się stanie w momencie, gdy którykolwiek z nich zostanie skazany? Co się stanie z prawem europejskim, które tworzyli przed aresztowaniem i tworzą teraz, jeśli zostaną skazani? Metsola odpowiedziała, że nie zna odpowiedzi na to pytanie. To jest problem. Co się stanie z prawem, które tworzyli, biorąc pod uwagę fakt, że ci ludzie brali pieniądze za lobbowanie w prawie europejskim na rzecz lub przeciwko konkretnym państwom, na rzecz m.in. Kataru i Maroka, a przeciwko Algierii. Przecież Marc Tarabella jest oskarżony o to, że brał łapówki za to, iż przygotowywał rezolucje przeciwko Algierii. Nie może być tak, że prawo europejskiej jest tworzone przez łapówkarzy – wskazał.
Dodał, że EKR będzie składał wniosek o uchylenie wszystkich rezolucji PE przeciwko Polsce, przy pracach nad którymi brały udział osoby oskarżone lub niebawem skazane w aferze.
Zaznaczył, że ostatnio uchylony został immunitet przyjaciółce Kaili, europosłance Marii Spiraki.
– Media podają, że niebawem będzie uchylony immunitet kolejnej europosłance Marii Arenie. Z jednej strony widzimy, że młyny śledczą mielą, z drugiej widzimy, że ci, którzy na początku afery byli aresztowani, są wypuszczani na wolność. Jest to sytuacja, która wywołuje u Europejczyków niezrozumienie. Nie mamy informacji na temat stanu śledztwa. Dlatego na najbliższym posiedzeniu PE złożę wniosek o pilną debatę na temat przebiegu śledztwa w aferze Katargate. To konieczne, bo cała Europa ma wrażenie, że afera jest zamiatana pod dywan. Obywatele mają prawo wiedzieć, kto jest zaangażowany w skandal. Europejczycy muszą czuć, że praworządność w Europie to nie tylko słowa, ale praktyka – podsumował.
Od końca 2022 r. prokuratura federalna prowadzi szeroko zakrojone śledztwo w sprawie prób Kataru i Maroka wpływania na decyzje w Parlamencie Europejskim. Oba kraje rzekomo czyniły to za pośrednictwem byłego włoskiego posła do Parlamentu Europejskiego Piera Antonio Panzeriego i jego organizacji pozarządowej Fight Impunity.