RYM SIĘ NIESIE PO POLU PO LESIE. „Mamo moja” [POSŁUCHAJ]

Ryszard Biskup przygląda się twórczości ludowej. Stara się odkryć co też muza podpowiada ludowym twórcom. Dzisiaj pod lupą redaktora „RYM SIĘ NIESIE PO POLU PO LESIE. „Mamo moja” [POSŁUCHAJ].

Matulu moja

Czytaj również

62 proc. badanych uznało 2025 rok za dobry

2025-12-29

Za drugim razem skarżyscy radni przyjęli przyszłoroczny budżet

2025-12-29

Nie ma siły ani jednoznacznego przepisu na ułożone jak trzeba, eleganckie życie! Żadna reguła, zasada, nauki czy wynikające z troski o los pociechy matczyne nauki nijak się mają do dziewczęcego zauroczenia. No bo nie ma siły, gdy przyszła potrzeba poszukania swojej własnej drogi przez życie. Zawsze przychodzi taka chwila i moment, że nie ma nigdzie mocnych. Żadna przeszkoda nie istnieje, nie ma żadnej bariery. Nie brane są pod uwagę żadne – nawet najbardziej racjonalne i mądre – przestrogi. Matka wie swoje, ale córka patrzy na ten świat przez inną szybę. Bo ma iluzję, pomysł taki, że nadszedł był czas, na radykalną zmianę tego co jest do tej pory. W rodzinnym domu nudno i nijako, a za płotem u sąsiada będzie życie jak w Madrycie. Bo on, ten sąsiad, życie na swoich i na swój rachunek. Zatem przyszedł czas i pora na odmianę. W każdym razie dla siebie i na swoim. Furda, że to ryzyko, odmiana może i przynosząca szczęście. Nieznane wcześniej zasady, ale ta niepewność losu. To ryzyko, że jednak nie wszystko poukłada się jednak tak, jak zostało zapisane w gwiazdach istnieje. No i co z tego? Doświadczona i poparzona nie raz i nie dwa matula wie jakie niespodzianki czekają jej latorośl, ale młoda panienka też wie swoje to i zgodnie z marzeniami dyktuje swój scenariusz. Wie lepiej, no bo jeszcze się nie poparzyła. Jeszcze nie zna wszystkich niebezpieczeństwa, daleko jej do rozsądku i wiedzy, jaką pani matka przez wszystkie lata małżeństwa już nabyła. Nieważne, że to piekielne ryzyko, ogromna niewiadoma. Co swoje, to moje i pewnie lepsze niż pod rodzicielskim fartuchem! Inne, odmienne, zdecydowanie ciekawsze. Moje, dziewczęce. Życie takie już jest, tak się toczy, że nie zatrzymasz pod latorośli korcem. Nie ma takiej siły od wszystkich pokoleń i od samego początku świata. Jak już raz zostało coś postanowione, to musi zostać też zrealizowane. Argumenty nawet najbardziej rozsądne można odłożyć głęboko na dno skrzyni z szykowanym wianem. Bo, jak młoda coś postanowiła, to nic jej w pieleszach nie zatrzyma.