Ciąg pieszy wzdłuż ulicy księdza kardynała Stefana Wyszyńskiego w Starachowicach zyskał swojego patrona. Od środy (4 czerwca) nosi imię Feliksa Sławka.
Urodzony w 1883 roku we wsi Wanacja Feliks Sławek był ważną postacią lokalnej społeczności. Wsławił się między innymi udzielaniem bezinteresownej pomocy medycznej, nastawiał stawy, składał złamania rąk i nóg, ale również posiadał specjalistyczne zdolności w dziedzinie weterynarii umożliwiające wykonywanie zabiegów u zwierząt domowych. Rodzina Sławków, czyli Feliks, jego żona Antonina i ich 11 dzieci utrzymywali się z pracy w dużym gospodarstwie rolnym w rejonie góry „Trzech Krzyży”. Gospodarstwo dawało również pracę okolicznym mieszkańcom. Rodzina Sławków była również fundatorem ziemi, na której pozostawiono trzy krzyże jako votum dziękczynne za zakończenie epidemii cholery w Wierzbniku, przypominał prezydent Marek Materek.

Podczas oficjalnego spotkania, które odbyło się przy pasażu spacerowym wzdłuż wiaduktu w Starachowicach, córka Feliksa Sławka, Zenobia Szymańska, wspominała swojego ojca jako bardzo szlachetnego człowieka:
– Po 55 latach od śmierci mojego ojca jego nazwisko wraca do miejsca, gdzie żył i pracował, pomagał ludziom, ratując ich od kalectwa. W miejscu, które dziś jest równoległe do wiaduktu, stał ponadstuletni dom mojej rodziny, tam mieszkał i pracował Feliks Sławek z żoną i dziećmi. Tu uprawiał pole, tu też przychodzili ludzie po poradę. Robił to bezinteresownie, bez żadnych korzyści majątkowych, była to jego dewiza życiowa, której nigdy nie złamał. Miał talent i umiejętności odziedziczone po swoim ojcu Ludwiku, leczył też zwierzęta, a jego głos był brany pod uwagę podczas rozsądzania sporów sąsiedzkich czy spraw majątkowych. Bardzo dziękuję za takie uhonorowanie mojego ojca – mówiła Zenobia Szymańska.
W spotkaniu uczestniczyli członkowie rodziny Feliksa Sławka, przybyli z różnych stron Polski, ale także członkowie Towarzystwa Przyjaciół Starachowic i inicjatorzy nadania imienia pasażowi. Przy ciągu pieszym ustawiono też pamiątkową tablicę przypominającą postać patrona.
