M10D 215,072 MHz Zadzwoń do studia 41 200 20 20 
Kozak, czerwony kozak, tatar, siniak, czerwonogłowiec, polak, krakus, krakowiak, panek, kowal, borowik czerwony, brzeziczek i czerwony świniak – między innymi takie nazwy ludowe nazwy nosi zwykły, ale bardzo piękny i smaczny koźlarz czerwony.
Koźlarz czerwony jest wypatrywany w lesie, o co nietrudno ze względu na jego czerwony kapelusz. Jest cenionym grzybem, powszechnie znanym i zbieranym zwłaszcza jesienią. Ma cenne wartości odżywcze, ponieważ zawiera sporo węglowodanów, białek i błonnika.
Czerwony kozak występuje powszechnie w Polsce i Europie. Znany jest w Ameryce Północnej, spotkać go można także w Ameryce Środkowej i nawet Japonii. Warto zauważyć jednak, że w niektórych krajach, m.in. w Niemczech i Holandii, gatunek ten jest bardzo rzadki i zagrożony wyginięciem
Znaleźć go można przede wszystkim rosną w prześwietlonych lasach i na ich obrzeżach, a także w parkach i pod pojedynczymi drzewami. Lubi towarzystwo drzew liściastych, takich jak topole, osiki i dęby. Widać go z daleka ze względu na jego ceglastoczerwoną do niemal purpurowej barwy.
Jak przyrządzać i przechowywać koźlarze czerwone? Jak informują leśnicy z Polskich Lasów, te grzyby najlepiej nadają się jako dodatek do potraw z innych gatunków grzybów. Można je także marynować, gotować, dusić lub suszyć. W trakcie obróbki termicznej miąższ wyraźnie ciemnieje, ale można temu zapobiec dodając do potrawy nieco octu, dlatego marynowane grzyby tego gatunku zachowują swój naturalny kolor. Tak samo działa dodatek niewielkiej ilości octu do wody w trakcie gotowania.
Uwaga! Koźlarzy czerwonych nie wolno zbierać przy ruchliwych drogach, gdyż ponieważ mają zdolność do kumulowania metali ciężkich, w tym rtęci i ołowiu.
