Z Wąchocka pochodzi sznurowana szynka wpisana na listę produktów tradycyjnych województwa świętokrzyskiego w 2010 roku. To pyszna wędzonka starannie owinięta sznurkiem, która po peklowaniu, marynowaniu, wędzeniu i parzeniu jest od wielu lat przysmakiem serwowanym na tradycyjne stoły z okazji świąt i ważnych uroczystości rodzinnych. Jak ją zrobić?
Szynki przygotowywano od wieków przede wszystkim na specjalne okazje, takie jak wesela, chrzciny, święta. Były chlubą kuchni staropolskiej, szczególnie honorowe miejsce zajmując na świątecznych stołach.
Do przygotowania szynki sznurowanej wąchockiej wykorzystuje się udziec wieprzowy. Mięso naciera się mieszanką peklującą, układa w kamiennych peklownikach i pozostawia w ziemnej piwnicy na jeden do dwóch dni. Następnie przygotowuje się marynatę, w skład której wchodzi mieszanka peklująca, ziele angielskie, goździki, liść laurowy, rozmaryn oraz kolendra. Mięso zalewa się marynatą i przyciska dębową deską. Pozostawia się je na 10-20 dni. Po wyjęciu szynki osusza się ją na drewnianych kratkach. Mięso sznuruje się szpagatem, tak aby przybrało kształt zbliżony do walca. Następnie wędzi się stosując drewno dębowe i olchowe przez 1,5 do 2,5 godziny, aż szynka stanie się ciemnobrązowa. Po uwędzeniu parzy się ją w wodzie przez 1,5 do 2,5 godzin, a następnie studzi w zimnej wodzie przez 15-30 minut.
Tak przygotowana szynka ma jasnobrązową barwę, a w przekroju od różowej do ciemnoróżowej z odcieniem czerwonym. Ma też biały tłuszczyk na obwodzie, specyficzny, delikatny smak i zapach, który nadaje produktowi wędzenie dymem z drewna liściastego oraz zastosowanie odpowiednich przypraw do marynaty.













