Nie żyje Sylwester Chęciński, scenarzysta i reżyser filmowy, twórca kultowej trylogii, na którą złożyły się komedie: „Sami swoi”, „Nie ma mocnych” i „Kochaj albo rzuć”. Jest także autorem głośnych filmów „Wielki Szu”, „Rozmowy kontrolowane” oraz serialu „Droga”. Miał 91 lat.
Nazywany „malarzem polskich charakterów”, Sylwester Chęciński tworzył na ekranie postaci z krwi i kości, obdarzone różnorodnymi cechami i wiarygodne psychologicznie. Uprawiał wiele gatunków filmowych i choć sam podkreślał, że najbliższy jest mu film psychologiczny, to realizował się twórczo także w komedii czy produkcjach sensacyjno-szpiegowskich i kryminalnych.
Chęciński jest autorem dramatu obyczajowego, którego akcja dzieje się w powojennej rzeczywistości – „Agnieszka 46” oraz telewizyjnego filmu fabularnego „Przybyli ułani” z cyklu „Święta polskie”, reżyserował także spektakle Teatru Telewizji, między innymi „Racja głodowa” i „Żelazna konstrukcja”.
Mistrzostwo osiągnął w przedstawieniu losów zwaśnionych rodów Kargula i Pawlaka, którzy po wojnie przenoszą się z Kresów Wschodnich na Ziemie Odzyskane. Trylogia Chęcińskiego stała się klasyczną pozycją w polskiej kinematografii, aktorzy zaś grający głównych bohaterów – Władysław Hańcza i Wacław Kowalski – stworzyli ponadczasowe kreacje. Wśród wielu nagród, którymi została obsypana trylogia, jest „Złota Kaczka” 50-lecia przyznana przez pismo „Film” w 2007 roku w kategorii: Najlepsza złota myśl. Uhonorowano nią kwestię: „Sąd sądem, a sprawiedliwość musi być po naszej stronie”.
W 2014 roku na Festiwalu Filmowym w Gdyni Sylwester Chęciński otrzymał Nagrodę Specjalną „Platynowe Lwy” za całokształt twórczości, w 2017 – Polską Nagrodę Filmową „Orzeł” za osiągnięcia życia.
Urodził się 21 maja 1930 roku w Suścu koło Tomaszowa Lubelskiego. W 1956 roku ukończył reżyserię w łódzkiej filmówce.
Pracował przez kilka lat jako asystent reżysera przy filmie „Spotkania” i jako II reżyser obrazów: „Zimowy zmierzch”, „Lotna” oraz „Powrót”. Współpracował ze Stanisławem Lenartowiczem, Andrzejem Wajdą i Jerzym Passendorferem.
Jego debiutem reżyserskim był film „Historia żółtej ciżemki”, nagrodzony Srebrnym Medalem na Międzynarodowym Festiwalu Filmów dla Dzieci i Młodzieży w Wenecji w 1962 roku.
Choć związał się z Wrocławiem, to dwukrotnie pełnił funkcję zastępcy kierownika artystycznego w warszawskich zespołach filmowych – w latach 1976-1980 w „Iluzjonie”, a od 1988 do 1991 roku – w zespole „Kadr”.
W roli aktora wystąpił w dwóch filmach – „Godziny nadziei” z 1955 i „Baśń o ludziach stąd” z 2003 roku. Przez wiele lat zasiadał w jury Festiwalu Reżyserii Filmowej.
W 2005 roku Sylwester Chęciński został uhonorowany Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2014 otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski.