M10D 215,072 MHz Zadzwoń do studia 41 200 20 20 
SU-7, jeden z samolotów eksponowanych w skarżyskim Muzeum im. Orła Białego, przejdzie renowację. Po jej zakończeniu ma być w pełni dostępny dla zwiedzających.
Czytaj również
Muzeum gromadzi pamiątki militarne, głównie z XX wieku. Są tam czołgi, działa przeciwlotnicze, a także kuter torpedowy i kilkanaście maszyn latających.
Jedną z nich jest jednoosobowy samolot SU-7 produkcji sowieckiej. Muzealnicy planują doprowadzić go do takiego stanu, aby można było poznać jego wnętrze. Dyrektor Grzegorz Bień podkreśla, że turyści bardzo chętnie „dotykają historii”.
– Zupełnie inaczej odbiera się informacje o obiekcie, jeżeli można poznać go jak najbliżej. W tym momencie nie możemy nawet otworzyć samolotu, bo mógłby być problemy z ponownym założeniem osłony. Kiedy jednak uda się go wyremontować, nasi goście będą mogli wejść do środka. Mamy w planach odtworzenie kokpitu zgodnie z pierwotnym wyglądem – zapowiada dyrektor.
Prace remontowe są bardzo kosztowne, pomoc zadeklarowali członkowie Stowarzyszenia Przyjaciół Muzeum im. Orła Białego, którzy odnowili już działo pancerne StuG IV. Po stronie muzeum będzie zakup materiałów do remontu, a będzie to wydatek przynajmniej kilkunastu tysięcy złotych. SU-7 ma być w pełni dostępny dla zwiedzających od września tego roku.
Muzeum chciałoby poddać renowacji wszystkie maszyny latające, które znajdują się w jego zbiorach. Przeprowadzona niedawno ekspertyza wykazała jednak, że wiązałoby się to z ogromnymi kosztami. Przykładowo odnowienie z zewnątrz najnowszego nabytku, czyli śmigłowca SM 2, pochłonęłoby 70 tys. zł. Na to placówki nie stać.
Samolot myśliwsko-bombowy SU-7, który znajduje się w Muzeum im. Orła Białego, to wersja BKŁ, czyli kołowo-płozowa. Takie rozwiązanie było stosowane po to, aby ułatwić start i lądowanie na podmokłym gruncie.
SU-7
Radziecki, naddźwiękowy samolot myśliwsko-bombowy opracowany w biurze konstrukcyjnym Pawła Suchoja. Prace projektowe rozpoczęły się w 1953 roku. Pierwszy lot prototyp o nazwie S-1 wykonał 7 września 1955 roku. Podczas prób jako pierwszy samolot w lotnictwie ZSRR przekroczył, 9 czerwca 1956 roku, dwukrotną prędkość dźwięku osiągając Ma=2,03 (2 170 km/h). We wrześniu 1956 roku oblatano drugi prototyp posiadający dłuższy kadłub. Samolot ten w jednym z lotów osiągnął wysokość 19 100 m, co było wówczas rekordem w ZSRR. Samolot rekomendowano do produkcji seryjnej w zakładach w Komsomolsku nad Amurem pod oznaczeniem wojskowym Su-7. Pierwszy samolot seryjny oblatano w marcu 1958 roku. Pomimo że zdecydowano się na produkcję seryjną samolot nie był dojrzały konstrukcyjnie. Wojska lotnicze ZSRR wybrały więc MiG-21F. Pilna potrzeba posiadania pod koniec lat 50. samolotu myśliwsko-bombowego, przeznaczonego do uderzeń na cele naziemne, uratował jednak projekt SU-7. Samolot osiągał dużą prędkość, potrafił przenosić znaczne uzbrojenie, a ponadto miał spory zasięg i mocny silnik. Skonstruowano więc myśliwsko-bombową wersję SU-7B, której produkcja zaczęła się w drugiej połowie 1960 roku. W 1962 roku do produkcji trafiła zmodernizowana wersja SU-7BM, przystosowana do przenoszenia bomb jądrowych. Polskie lotnictwo użytkowało właśnie tych wersji. Pierwsze egzemplarze Polska odebrała w 1964 roku.
