W Kielcach odbyły się uroczystości pogrzebowe ks. infułata prof. dr. hab. Stanisława Czerwika. Jak informowaliśmy, były rektor i profesor Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach zmarł 4 października w wieku 88. lat, w 64. roku kapłaństwa.
Uroczystości rozpoczęły się czuwaniem modlitewnym przy jego trumnie w kościele seminaryjnym Trójcy Świętej w Kielcach. Później o godzinie 12.00 rozpoczęła się msza święta pogrzebowa pod przewodnictwem biskupa kieleckiego Jana Piotrowskiego.
W homilii biskup Jan Piotrowski przypomniał, że ks. prof. Stanisław Czerwik całe swoje życie poświęcił Jezusowi i pracy dydaktycznej i wychowawczej.
– Słowo Boże i Eucharystia, sakramenty i łaska, gesty i znaki były dla księdza profesora rzeczywistością, która nadawała sens jemu kapłańskiemu życiu. Był klerykiem, profesorem i rektorem WSD w Kielcach przez 12 lat. To seminarium było jego ukochanym domem, a jego mieszkańcy najbliższą rodziną niemal do końca jego dni – dodał.
Ksiądz doktor Paweł Tambor, rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach wspomina ks. Stanisława Czerwika, jako kapłana wyjątkowego.
– To człowiek niezwykłej ascezy, benedyktyńskiej pracy. Był wykładowcą pełnym poświęcenia dla nauki o ogromnej erudycji – powiedział.
Jak informuje ks. Przemysław Kantyka, dziekan Wydziału Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, ks. Stanisław Czerwik był jego rektorem. Wspomina go jako świetnego naukowca, który miał zawsze bardzo dobrze przygotowane wykłady.
– To były naprawdę perełki jedyne w swoim rodzaju, a skrypt z wykładu mógł służyć za najlepszy podręcznik. Ponadto ksiądz Stanisław Czerwik wprowadzał w życie to, czego nauczał piękno liturgii, jakiego nas uczył na wykładach, dało się potem zauważyć w całej diecezji. Dał się poznać także jako cierpliwy, mądry wychowawca – dodał.
Dla ks. Marka Czarnoty, ks. Stanisław Czerwik był rektorem, przygotowywał go święceń kapłańskich, a potem razem współpracowali.
– Bardzo oddany, życzliwy przyjaciel. Był moim profesorem, ale w osobistych kontaktach od razu czuło się jako życzliwość, dystans do siebie, swojej wiedzy, do tego wszystkiego, co sobą reprezentował – podkreślił.
Po nabożeństwie pogrzebowym uczestnicy przeszli na Cmentarz Stary w Kielcach, gdzie były rektor i profesor WSD został pochowany.
Ks. prof. Stanisław Czerwik urodził się 13 maja 1933 roku w parafii Trójcy Świętej w Jędrzejowie i tam został ochrzczony. Po ukończeniu liceum św. Stanisława Kostki wstąpił do seminarium w Kielcach. Święcenia prezbiteratu otrzymał 15 czerwca 1957 r. Rok później rozpoczął studia z teologii dogmatycznej i liturgiki w Rzymie, ukończone w 1963 r. W tym czasie był świadkiem ważnych i wielkich wydarzeń w historii Kościoła: pogrzebu Piusa XII, koronacji Jana XXIII, rozpoczęcia obrad Soboru Watykańskiego II i pogrzebu Jana XXIII.
Po powrocie do diecezji przez prawie pół wieku wykładał liturgikę w Wyższym Seminarium Duchownym w Kielcach. Był również wykładowcą w Instytucie Liturgicznym w Krakowie oraz w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (obecny UKSW), gdzie w 1981 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego teologii.
W 1982 roku został mianowany rektorem Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach i funkcję tę sprawował przez 12 lat. Zostawszy rektorem, zrezygnował z pracy na uczelni w Warszawie, poświęcając się kierowaniu seminarium oraz pracy wychowawczej i dydaktycznej.
Jest autorem ponad 200 artykułów naukowych i popularnonaukowych na temat liturgii. W 1999 roku uzyskał tytuł profesora nauk teologicznych. Pełnił wiele odpowiedzialnych funkcji w Kościele w Polsce i w Kościele powszechnym. Był m. in. członkiem Komisji Episkopatu Polski ds. Seminariów Duchownych, przewodniczącym Komisji Przygotowawczej ds. Liturgii Drugiego Polskiego Synodu Plenarnego, konsultorem Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. Położył wybitne zasługi jako wykładowca kilku pokoleń duchowieństwa i świeckich teologów, zwłaszcza liturgistów. Z jego nazwiskiem na zawsze pozostanie związane wprowadzanie II Soboru Watykańskiego w zakresie reformy liturgii w naszym kraju i w naszej diecezji. Jest tłumaczem większości posoborowych ksiąg liturgicznych, m. in. Mszału Rzymskiego, preces w Liturgii Godzin, Księgi Błogosławieństw i wielu innych.
Władze diecezjalne odznaczyły go godnością kanonika Kapituły Katedralnej Kieleckiej. Był prałatem Jego Świątobliwości, a w 2000 roku otrzymał od Jana Pawła II odznaczenie Protonotariusza Apostolskiego supra numerum (infułata).
W 2013 roku otrzymał godność doktora honoris causa Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie.
Prawie do końca swych długich lat prowadził własną pracę naukową w swoim seminaryjnym mieszkaniu, które było jakby specjalną, niezwykłą katedrą. Siedząc przy biurku, pisał z benedyktyńskim pietyzmem, dokładnością i wytrwałością, tak że nikt po nim nie musiał ani nie ośmielał się czegokolwiek poprawiać. Dla bardzo wielu wykładowców i studentów liturgiki, może nawet dla wszystkich stał się wielkim autorytetem i niekwestionowanym punktem odniesienia.
We wrześniu 2019 roku, coraz bardziej schorowany, przeniósł się do Domu Księży Emerytów w Kielcach mając nadzieję, że wróci jeszcze do swego mieszkania i do pracy.