M10D 215,072 MHz Zadzwoń do studia 41 200 20 20 
Nie żyje ks. infułat prof. dr hab. Stanisław Czerwik, były rektor i profesor Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach. Zmarł 4 października w wieku 88. lat, w 64. roku kapłaństwa.
Ks. prof. Stanisław Czerwik urodził się 13 maja 1933 roku w parafii Trójcy Świętej w Jędrzejowie i tam został ochrzczony. Po ukończeniu liceum św. Stanisława Kostki wstąpił do seminarium w Kielcach. Święcenia prezbiteratu otrzymał 15 czerwca 1957 r. Rok później rozpoczął studia z teologii dogmatycznej i liturgiki w Rzymie, ukończone w 1963 r. W tym czasie był świadkiem ważnych i wielkich wydarzeń w historii Kościoła: pogrzebu Piusa XII, koronacji Jana XXIII, rozpoczęcia obrad Soboru Watykańskiego II i pogrzebu Jana XXIII.
Po powrocie do diecezji przez prawie pół wieku wykładał liturgikę w Wyższym Seminarium Duchownym w Kielcach. Był również wykładowcą w Instytucie Liturgicznym w Krakowie oraz w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (obecny UKSW), gdzie w 1981 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego teologii.
W 1982 roku został mianowany rektorem Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach i funkcję tę sprawował przez 12 lat. Zostawszy rektorem, zrezygnował z pracy na uczelni w Warszawie, poświęcając się kierowaniu seminarium oraz pracy wychowawczej i dydaktycznej.
Jest autorem ponad 200 artykułów naukowych i popularnonaukowych na temat liturgii. W 1999 roku uzyskał tytuł profesora nauk teologicznych. Pełnił wiele odpowiedzialnych funkcji w Kościele w Polsce i w Kościele powszechnym. Był m. in. członkiem Komisji Episkopatu Polski ds. Seminariów Duchownych, przewodniczącym Komisji Przygotowawczej ds. Liturgii Drugiego Polskiego Synodu Plenarnego, konsultorem Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. Położył wybitne zasługi jako wykładowca kilku pokoleń duchowieństwa i świeckich teologów, zwłaszcza liturgistów. Z jego nazwiskiem na zawsze pozostanie związane wprowadzanie II Soboru Watykańskiego w zakresie reformy liturgii w naszym kraju i w naszej diecezji. Jest tłumaczem większości posoborowych ksiąg liturgicznych, m. in. Mszału Rzymskiego, preces w Liturgii Godzin, Księgi Błogosławieństw i wielu innych.
Władze diecezjalne odznaczyły go godnością kanonika Kapituły Katedralnej Kieleckiej. Był prałatem Jego Świątobliwości, a w 2000 roku otrzymał od Jana Pawła II odznaczenie Protonotariusza Apostolskiego supra numerum (infułata).
W 2013 roku otrzymał godność doktora honoris causa Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie.
Prawie do końca swych długich lat prowadził własną pracę naukową w swoim seminaryjnym mieszkaniu, które było jakby specjalną, niezwykłą katedrą. Siedząc przy biurku, pisał z benedyktyńskim pietyzmem, dokładnością i wytrwałością, tak że nikt po nim nie musiał ani nie ośmielał się czegokolwiek poprawiać. Dla bardzo wielu wykładowców i studentów liturgiki, może nawet dla wszystkich stał się wielkim autorytetem i niekwestionowanym punktem odniesienia.
We wrześniu 2019 roku, coraz bardziej schorowany, przeniósł się do Domu Księży Emerytów w Kielcach, mając nadzieję, że wróci jeszcze do swego mieszkania i do pracy.
Termin pogrzebu nie został jeszcze ustalony.
