Henryk Ciepichałł – polski duchowny rzymskokatolicki, pijar, kapelan Legionów Polskich, major intendent Wojska Polskiego. Urodził się 18 lutego 1886 w Sobótce (obecnie to gmina Ożarów). W wieku 17 lat został wychowankiem Zakładu Wychowawczego „Nazaret” w Warszawie, a w 1906 wstąpił do Zakonu Szkół Pobożnych (Pijarów).
W 1907 przyjął imię zakonne Henryk. W 1911 złożył profesję wieczystą w Krakowie. W 1912 zdał egzamin dojrzałości. Podjął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1914 otrzymał sakrament święceń.
Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich (według różnych źródeł 15 czerwca 1914 lub 15 maja 1915 roku). W czerwcu został kapelanem 1 pułku piechoty pierwszej Brygady. W lipcu 1915 został awansowany do stopnia podporucznika, a potem do stopnia kapitana.
27 lutego 1916 w Karasinie przyjął od Józefa Piłsudskiego akt wyrzeczenia się protestantyzmu i złożenia wyznania wiary rzymskokatolickiej.
Pod koniec 1916 został mianowany kapelanem 5 pułku piechoty w składzie I i III Brygady. Po kryzysie przysięgowym z 1917 był internowany przez Niemców w Beniaminowie. U kresu wojny wyszedł na wolność, 12 października 1918 jako jeden z ostatnich osadzonych oficerów legionowych.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. 8 listopada 1918 mianowany na urząd dziekana wojskowego w strukturze Tymczasowego Rządu Ludowego Republiki Polskiej w Lublinie, a wkrótce potem referentem do spraw duchownych Dowództwa Okręgu Generalnego „Lublin”.
W listopadzie 1921 roku został przeniesiony do rezerwy. Na skutek złożenia własnego wniosku został zwolniony ze stanu duchownego w zakonie pijarów w 1922. Rok później wstąpił do kościoła Ewangelicko-Augsburskiego.
19 czerwca 1922 roku został przyjęty do Wojska Polskiego, w charakterze urzędnika wojskowego.
Zmarł 12 czerwca 1934 w Warszawie… Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.