Urodził się 26 czerwca 1884 roku w Suchedniowie w rodzinie Józefa i Antoniny z Silewiczów. Miał siostrę i młodszego brata Aleksandra. Ukończył seminarium nauczycielskie w Jędrzejowie, był członkiem Organizacji Bojowej PPS.
Od 1905 roku przebywał w Czeladzi. Jego przyjazd zdecydowanie ożywił działalność spiskową tajnej organizacji bojowej funkcjonującej na tym terenie od kilku lat. Z powodu zaostrzonych represji i prześladowań władz carskich wobec ludności polskiej, a szczególnie działaczy konspiracyjnych, spiskowcy postanowili przeprowadzić zamach na najbardziej znienawidzonego strażnika rosyjskiego Wołkowa.
Do planowanego zamachu doszło 8 maja 1906 roku podczas odpustu w kościele św. Stanisława, gdy na czeladzkim Rynku zaroiło się od straganów i ludzi. W tłumie pojawił się węszący Wołkow. Wykonanie wyroku wziął na siebie właśnie Dorobczyński. Po pomyślnym przeprowadzeniu akcji udało mu się uciec choć wielu konspiracyjnych przyjaciół zostało aresztowanych, a część z nich zesłano na Sybir.
W 1912 roku wstąpił do Związku Strzeleckiego. W sierpniu 1914 roku został legionistą, był dowódcą plutonu w I Pułku Piechoty. Wyróżnił się w bitwie pod Konarami, 22 maja 1915 roku został ranny. Po bitwie wyróżniony w rozkazie Komendanta Piłsudskiego za zdobycie okopów rosyjskich i wzięcie do niewoli 85 Rosjan. Przeszedł szlak bojowy 1. Pułku, był ranny w bitwie pod Kostiuchnówką.
W listopadzie 1916 roku został awansowany do stopnia porucznika piechoty. Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 roku był internowany w Benjaminowie, a po zwolnieniu wstąpił do Polnische Werhmacht.
Od listopada 1918 roku służył w wojsku, uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej, walczył na frontach litewskim, białoruskim i ukraińskim. Odznaczony Virtuti Militari 5 klasy, Krzyżem Niepodległości z Mieczami i 4-krotnie Krzyżem Walecznych.
31 VII 1924 roku zwolniony do rezerwy jako kapitan piechoty. Otrzymał majątek Hołowczyce koło Wołkowyska. Mieszkając i zarządzając nim pracował jednocześnie najpierw w Starostwie Wołkowyskim, a później (1931-33) jako wójt gminy Podorosk.
W marcu 1935 roku objął funkcję burmistrza Czeladzi, którą pełnił przez półtora roku. W latach 1936-39 był wiceprezydentem Kielc.
Latem 1939 roku żona, wraz z dwuletnim Jankiem przebywa w Kielcach, ale w obliczu wojny wysyła rodzinę na wschodnie kresy do Hołowczyc. Po zajęciu tego terenu przez Sowietów żona wraz z synem zostaje przez nich wywieziona na Sybir.
Bronisław Dorobczyński zostaje zmobilizowany 1 września 1939 roku. Walczy podczas kampanii obronnej, ale nie znamy bliższych szczegółów. Posługiwał się fałszywymi dokumentami na nazwisko Jan Dobrowolski. Pracował jako ogrodnik w majątku w Nieznanowicach koło Włoszczowy.
Zamordowany 10 czerwca 1944 roku przez bojówkę Armii Ludowej Stanisława Olczyka „Garbaty”. Pochowany na cmentarzu w Nieznanowicach.