M10D 215,072 MHz Zadzwoń do studia 41 200 20 20 
Czytaj również
Kazimierz Zagrodzki ps. „Tadeusz” – pułkownik, lekarz weterynarii Wojska Polskiego. Po ukończeniu progimnazjum w Pińczowie i Gimnazjum Kieleckiego (w 1902 roku) rozpoczął studia w Instytucie Weterynaryjnym w Warszawie. Studiował do wybuchu rewolucji w 1905 roku.
W czasie studiów należał do Organizacji Spiskowo-Bojowej PPS. Został aresztowany w 1905 roku, w sierpniu tego roku trafił do X Pawilonu Cytadeli Warszawskiej. Zesłano go na 5 lat na Syberię (do guberni tobolskiej), skąd uciekł w 1911 roku i dotarł do Lwowa, gdzie kontynuował studia. W roku 1912 uzyskał dyplom lekarza weterynarii. Równocześnie ukończył szkołę oficerską (kurs oficerski) Związku Strzeleckiego.
Od sierpnia 1914 roku służył w Pierwszej Kompanii Kadrowej i I Brygadzie Legionów Polskich. Jako dowódca plutonu walczył m. in. pod Dęblinem i pod Anielinem–Laskami. Był ranny, zakończył szlak bojowy w bitwie pod Łowczówkiem. Był naczelnym lekarzem weterynarii 1 pułku ułanów Legionów Polskich.
Po kryzysie przysięgowym, został internowany w Beniaminowie. 10 listopada 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego i przydzielony do Dowództwa Okręgu Generalnego „Lublin” na stanowisko szefa weterynarii.
W 1941 roku został aresztowany przez Gestapo i wywieziony do więzienia na zamku w Lublinie. Po zwolnieniu z powodu ciężkiej choroby zmarł w 1941 roku w Puławach. Został tam pochowany.
