17 lat temu, 2 kwietnia 2005 roku, o 21:37 zmarł papież Jan Paweł II. Stał na czele Kościoła katolickiego od 1978 roku. Papież z kraju zza „żelaznej kurtyny”, który doświadczył dwóch systemów totalitarnych: nazizmu oraz komunizmu, stał się jedną z najbardziej znaczących osobowości XX wieku.
Wywarł szczególny wpływ na losy Kościoła i całego świata, między innymi przyczyniając się do upadku systemu komunistycznego. Postawa papieża w obliczu cierpienia i choroby stała się źródłem nadziei dla milionów ludzi. W 2014 roku Jan Paweł II został kanonizowany przez papieża Franciszka.
Jan Paweł II był pierwszym od 455 lat biskupem Rzymu niepochodzącym z Włoch. Jego pontyfikat był wyjątkowy ze względu na wymiar duchowy papieskiego nauczania, liczbę pielgrzymek oraz kanonizacji. Nazwany „papieżem pielgrzymem” odbył 104 podróże zagraniczne na wszystkich zamieszkanych kontynentach. Niestrudzenie docierał do obszarów nędzy materialnej i głodu, a także tam, gdzie było łamane prawo do wolności i godnego życia.
Po raz ostatni Jan Paweł II pojawił się publicznie na przejmującej audiencji w środę 30 marca 2005 roku. Chory papież w milczeniu błogosławił obecnych. Niedługo potem jego stan zdrowia gwałtownie się pogorszył. Już w nocy na plac św. Piotra zaczęli napływać wierni, którzy towarzyszyli papieżowi, nieustannie się modląc. Na całym świecie spontanicznie gromadzono się w intencji papieża i śledzono wiadomości z Watykanu.
O 21:37 doktor Renato Buzzonetti stwierdził zgon Jana Pawła II. Obecni w apartamencie papieskim odśpiewali po polsku „Te Deum”. Zgromadzeni na placu św. Piotra zobaczyli rozświetlone okno papieskiej sypialni. W odpowiedzi na ten komunikat na rzymskim placu św. Piotra zapadła głęboka cisza, a potem rozległy się wielkie, niemilknące oklaski.
W Polsce odejściu papieża towarzyszył dźwięk dzwonu Zygmunt na Wawelu. Przed laty, 16 października 1978 roku, ten sam dzwon ogłosił wybór kardynała Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową.
Na wieść o śmierci Jana Pawła II tysiące osób gromadziły się w kościołach i na ulicach. Ludzie modlili się, niektórzy płakali. Czas po śmierci Jana Pawła II dla większości Polaków był okresem refleksji i wyciszenia. W wielu miastach odprawiano msze w jego intencji.
Pogrzeb Jan Pawła II odbył się w Watykanie 8 kwietnia 2005 roku. Mszy koncelebrowanej przez kardynałów i patriarchów katolickich Kościołów wschodnich przewodniczył ówczesny kardynał Joseph Ratzinger, późniejszy papież Benedykt XVI. Mówił, że miłość Chrystusa była główną siłą Jana Pawła II, a słowa Jezusa „Pójdź za mną” mogą być kluczem do przesłania jego życia.
W 2011 roku, sześć lat po śmierci Jana Pawła II, następca Benedykt XVI dokonał jego beatyfikacji. Uroczystość odbyła się 1 maja 2011 roku, w Niedzielę Miłosierdzia Bożego – święto, które ustanowił papież Polak. Przy aplauzie półtora miliona wiernych papież Benedykt XVI ogłosił swojego poprzednika na Stolicy Piotrowej, błogosławionym.
W homilii Benedykt XVI przypomniał, że już w dniu pogrzebu Jana Pawła II było widoczne oczekiwanie na szybkie wyniesienie go na ołtarze:
Trzy lata później, 27 kwietnia 2014 roku, papież Franciszek na wspólnej uroczystości kanonizował Jana XXIII i Jana Pawła II. Podczas kanonizacji Franciszek nazwał Jana Pawła II „papieżem rodziny”.
Do grobu papieża Polaka w bazylice św. Piotra w Rzymie pielgrzymują miliony wiernych. Zostawiają karteczki z modlitwami, prośbami i podziękowaniami dla świętego. Grób Jana Pawła II znajduje się w kaplicy św. Sebastiana, obok kaplicy ze słynną Pietą Michała Anioła.
Rok 2020, uchwałą Sejmu Rzeczpospolitej, był obchodzony jako Rok Świętego Jana Pawła II.