14 działaczy opozycji antykomunistycznej z województwa świętokrzyskiego (w tym dwóch pośmiertnie) zostało odznaczonych Krzyżami Wolności i Solidarności. To jedno z najważniejszych odznaczeń dla ludzi walczących z komunizmem. Jest nadawane przez Prezydenta RP.
Jak mówi dr Dorota Koczwańska-Kalita, p.o. naczelnik kieleckiej delegatury Instytutu Pamięci Narodowej, pamięć o bohaterach, dzięki, którym żyjemy w wolnym i demokratycznym kraju jest naszym obowiązkiem.
– Gdy rodziła się Solidarność, a także po 13 grudnia 1981 roku, kiedy zapanował strach i niepewność, pewna grupa Polaków zdecydowała się na dalszą walkę i opór. Państwo polskie pamięta o tych, którzy walczyli o naszą wolność, niepodległość, godność człowieka, wolne media, a także historię, z którą po okresie PRL ciągle się jeszcze zmagamy. Tego typu uroczystości są zawsze niezwykle ważne i podniosłe, to nasza powinność, aby pamiętać o tych osobach – dodała.
Odznaczeniem uhonorowany został między innymi burmistrz Końskich, Krzysztof Obratański, który podkreśla, że nie czuje się bohaterem, a przyznane wyróżnienie jest dla niego pewnym zaskoczeniem.
– W czasach, kiedy wybory były proste i „czarno-białe” dokonałem swojego, za który poniosłem pewne konsekwencje, jednak tego nie żałuję. Nie mam także specjalnego żalu za to, że znalazłem się z tego powodu w więzieniu. I mimo że nie czuję się bohaterem, to mam pewną satysfakcję, że po latach zostało to w ten sposób docenione i wyróżnione. Jestem za to wdzięczny IPN, a panu Prezydentowi RP za decyzję. Jednak przede wszystkim dziękuję i gratuluję starszemu koleżeństwu z pierwszej Solidarności, bo to te osoby były dla mnie wzorem – mówił.
Dziś wyróżnienia otrzymało 14 osób. Dwa z nich wręczono pośmiertnie, dla: Bolesława Czekaja i Przemysława Witka.
W uroczystości wziął udział senator Krzysztof Słoń z Prawa i Sprawiedliwości, który stwierdził, ze to dla niego zaszczyt móc osobiście podziękować bohaterom tamtych czasów zniewolenia za to, ze ryzykując tak wiele i często razem z bliskimi ponosząc dramatyczne konsekwencje przyczynili się do tego, ze mamy dziś wolna Polskę. ”
Dotychczas w województwie świętokrzyskim Krzyżem Wolności i Solidarności odznaczono już 200 osób. Natomiast w całym kraju to wyróżnienie otrzymało już prawie 8 tys. osób.
Odznaczeni Krzyżem Wolności i Solidarności:
Marek Bronisław Biskupski
Marek Bronisław Biskupski prowadził działalność opozycyjną w latach 1980-1986. Był aktywnym działaczem NSZZ „Solidarność” w Kielcach. Po wprowadzeniu stanu wojennego pomagał rodzinom osób internowanych. Był jednym z inspiratorów strajku zorganizowanego w dniu 13.05.1982 r. w Zakładach Urządzeń Chemicznych i Armatury Przemysłowej „Chemar” w Kielcach. Za zorganizowanie strajku 13.05.1982 r. został zatrzymany na 48 godzin w celu złożenia wyjaśnień i ukarany w trybie przyspieszonym przez Kolegium do Spraw Wykroczeń przy Prezydencie Miasta Kielce na karę grzywny na podstawie art. 50 ust. 1 Dekretu o stanie wojennym. 15.05.1982 r. otrzymał natychmiastowe wypowiedzenie umowy o pracę bez świadczenia pracy.
Zbigniew Boś
Zbigniew Boś był członkiem Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność” w Bazie Sprzętu i Transportu Kieleckiego Przedsiębiorstwa Robót Inżynieryjnych w Dyminach. W okresie akcji strajkowych aktywnie uczestniczył w redagowaniu żądań i postulatów pracowników. Internowany w dniu 13.12.1981 r. w Areszcie Śledczym w Kielcach. Internowanie uchylono w dniu 30.04.1982 r.
Janusz Witold Chudzia
Janusz Chudzia w październiku 1964 r. zorganizował strajk w Studium Nauczycielskim w Busku. W okresie tworzenia struktur „Solidarności” był jednym z najaktywniejszych działaczy i inicjatorem założenia niezależnych związków zawodowych w Zbiorczej Szkole Gminnej w Działoszycach. Był inicjatorem powołania związków zawodowych w innych instytucjach na terenie Działoszyc oraz wśród rolników gminy Działoszyce. Został wybrany na członka Zarządu Regionu Świętokrzyskiego NSZZ „Solidarność”. Etatowy pracownik Delegatury Zarządu Regionu Świętokrzyskiego w Miechowie. Utrzymywał kontakty z działaczami antysocjalistycznymi i rozpowszechniał w swoim środowisku literaturę zawierającą wrogie treści. Internowany w dniu 13.12.1981 r. w ośrodku odosobnienia Kielce – Piaski. Zwolniony z internowania w dniu 29.04.1982 r.
Dariusz Figarski
Dariusz Figarski od 1985 r. do 1986 r. w Skarżysko-Kamienna zajmował się drukowaniem i rozpowszechnianiem na terenie Skarżysko-Kamienna nielegalnych wydawnictw m.in.: „Nurt”, „Tygodnik Mazowsze”, „Wola” i „Hutnik”. Z uwagi na prowadzoną działalność został tymczasowo aresztowany i osadzony w Areszcie Śledczym w Kielcach w okresie od 01.07.1986 r. do 10.09.1986 r.
Włodzimierz Green
Henryk Mikołaj Gruszka
Henryk Gruszka w okresie strajków na Wybrzeżu był redaktorem oraz inicjatorem postulatów składanych przez załogę Wydziału Remontowo – Mechanicznego Zakładu Metalurgicznego Huty im. M. Nowotki w Ostrowcu Świętokrzyskim. Poparł strajk zorganizowany w dniu 03.10.1980 r. w zakładzie pracy. Był przewodniczącym Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” na Wydziale Remontowo – Mechanicznym Huty Ostrowiec i delegatem ZKZ, MKZ w Jastrzębiu. Brał udział w spotkaniach z działaczami KOR i KPN w Ostrowcu i innych ośrodkach w kraju. Angażował się w akcje związane z upamiętnianiem rocznic m.in. Katynia i 3 Maja. Internowany w dniu 13.12.1981 r. i osadzony w Areszcie Śledczym w Kielcach. Internowanie uchylono w dniu 30.04.1982 r.
Ireneusz Zenon Gryszkiewicz
Ireneusz Gryszkiewicz został zatrzymany przez funkcjonariuszy MO w związku z wydarzeniami czerwcowymi w Radomiu i osadzony w areszcie, w którym przebywał do dnia 31.07.1976 r. Za udział w manifestacji w dniu 25.06.1976 r. został postawiony przed Kolegium ds. Wykroczeń przy Prezydencie Miasta Radomia w dniu 28.06.2021 r., następnie ukarany grzywną w postaci 50 zł oraz karą 2 miesięcy pozbawienia wolności.
Jan Marian Jasiński
Zofia Niebudek
Zofia Niebudek prowadziła działalność opozycyjną od 1982 r. do 1989 r. Ukrywała w swoim mieszkaniu działaczy „Solidarności” ukrywających się przed aresztowaniem. Działała w Scenie Robotniczej Duszpasterskiej Ludzi Pracy – grupa wystawiała spektakle o charakterze patriotycznym w kościołach w Kielcach i okolicy. Brała udział w rozpowszechnianiu ulotek i prasy antykomunistycznej w środowisku nauczycielskim i młodzieżowym. Uczestniczyła w mszach za ojczyznę w Warszawie i Częstochowie oraz mszach ludzi pracy.
Krzysztof Obratański
Krzysztof Obratański w okresie od października 1983 r. do września 1985 r. należał do nielegalnej organizacji działającej na terenie Sierosławic, Końskich i Stąporkowa zajmującej się drukowaniem i kolportowaniem ulotek oraz malowaniem wrogich napisów. We wrześniu 1985 r. Krzysztof Obratański został zatrzymany i osadzony w areszcie tymczasowym, w którym przebywał od 16.09.1985 r. do 20.12.1985 r. W tym czasie został zwolniony z pracy i zawieszony na okres 1 roku w prawach studenta na studiach zaocznych w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Kielcach. Skazany przez Sąd Wojewódzki w Kielcach w dniu 28.02.1986 r na 2 lata pozbawienia wolności z zawieszeniem na 4 lata, zakaz wykonywania zawodu nauczyciela na okres 3 lat oraz grzywnę w wysokości 130 000 zł.
Bogusław Skórski
Bogusław Skórski, spawacz w Stoczni Gdańskiej. Po wprowadzeniu 13 grudnia 1981 r. stanu wojennego brał udział w strajku na terenie swojego zakładu pracy. 14 grudnia 1981 r. został zatrzymany przez funkcjonariuszy MO i następnego dnia zwolniony. 3 maja 1982 r. wziął udział w manifestacji patriotycznej na terenie Gdańska. Podczas rozpraszania demonstrantów przez pododdziały ZOMO został zatrzymany. 5 maja 1982 r. został skazany przez kolegium ds. wykroczeń w Starogardzie Gdańskim na dwa miesiące aresztu. Opuścił Zakład Karny w Starogardzie Gdańskim w dniu 16 czerwca 1982 r. na mocy wyroku uniewinniającego wydanego przez Sąd Rejonowy w Starogardzie Gdańskim.
Teofil Zynek
Teofil Zynek prowadził działalność opozycyjną od 1982 r. do 1989 r. Był jednym z założycieli tajnych struktur Komisji Zakładowej „Solidarności” na terenie Zakładu Urządzeń Chemicznych i Armatury Przemysłowej „Chemar” w Kielcach. Należał do Prezydium Rady Pracowniczej – spełniającej rolę związków zawodowych w „Chemarze”. Brał udział w przygotowaniu strajku w dniu 13.05.1982 r., który swym zasięgiem objął cały zakład pracy. Udzielał pomocy finansowej osobom, które zostały zwolnione z pracy z przyczyn politycznych. Kolportował prasę podziemną i książki bezdebitowe. Organizował tzw. „wycieczki krajoznawcze” autobusami zakładowymi na msze na Żoliborzu i demonstracje na terenie kraju. W dniu 09.02.1989 r. w jego mieszkaniu na spotkaniu byłych działaczy opozycji z poszczególnych komórek organizacyjnych zakładu pracy powołano Komitet Obywatelski i Tymczasową Komisję Założycielską NSZZ „Solidarność” w ZUCHiAP „Chemar” Kielce. Teofil Zynek został przewodniczącym Komisji Wydziałowej NSZZ „S” na Wydziale Armatury Jądrowej.
Odznaczeni pośmiertnie:
Bolesław Czekaj
Bolesław Czekaj był jednym z założycieli NSZZ „Solidarność” w Zakładzie Hutniczo Przetwórczym Huty im. Marcelego Nowotki w Ostrowcu Świętokrzyskim, członkiem Komisji Zakładowej w hucie, gdzie pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Wydziałowej na Wydziale Kolejowym. Po wprowadzeniu stanu wojennego brał udział w strajku w hucie. Organizował Msze św. za Ojczyznę i Pielgrzymki Ludzi Pracy do Częstochowy. Od 1985 r. 1989 r. działał w podziemnych strukturach związku na Wydziale Kolejowym. Organizował zbiórki pieniędzy, kolportował nielegalne wydawnictwa na terenie huty oraz Ostrowca Świętokrzyskiego. W 1989 r. był działał w Komitecie Obywatelskim.
Przemysław Witek
Przemysław Witek, nauczyciel historii w Technikum Geologicznym w Kielcach, we wrześniu 1980 r. był jednym z organizatorów NSZZ „Solidarność” w miejscu pracy. Aktywny działacz „Solidarności” Regionu Świętokrzyskiego – brał udział w redagowaniu Biuletynu NSZZ „S” Regionu Świętokrzyskiego, który był kolportowany na terenie Kielc przez młodzież szkolną. Wraz z innymi działaczami reaktywował w październiku 1980 r. Komitet Obrony Więzionych i Prześladowanych za Przekonania w Kielcach przy Zarządzie Regionu. Przemysław Witek redagował „Robotnika – Niezależny Informatora Kieleckiego” – pismo wydawane przez Komitet. W dniach 21-22.11.1981r. brał udział w Ogólnopolskim Zjeździe Komitetu Obrony Więzionych i Prześladowanych za Przekonania w Radomiu. Internowany w okresie od 14.12.1981 r. do 28.09.1982 r. Osadzony w Areszcie Śledczym w Kielcach. Od 28.05.1982 r. do 28.07.1982 r. przebywał w szpitalu w Kielcach. W dniu 31.07.1982 r. przeniesiony do Ośrodka Odosobnienia w Rzeszowie. Następnie skierowany do Ośrodka Odosobnienia w Łupkowie. W sierpniu 1984r. zorganizował Marsz Szlakiem I Kompanii Kadrowej w 70 rocznicę wymarszu – za co został ukarany orzeczeniem Kolegium Rejonowego ds. Wykroczeń przy Naczelniku Miasta i Gminy w Jędrzejowie z dnia 01.10.1984 r. grzywną w wysokości 15 000 zł, kosztami postępowania oraz podaniem orzeczenia do publicznej wiadomości.