Rezerwat przyrody nieożywionej o powierzchni 17,95 ha został utworzony w 1999 roku. Ochroną częściową objęto pozostałości wzgórza Wietrznia (312 m n.p.m.) rozciętego kilkupoziomowymi wyrobiskami kamieniołomu. Obszar rezerwatu obejmuje połączone ze sobą trzy dawne kamieniołomy: Wietrznia, Międzygórz i Międzygórz Wschodni.

Występujące tu skały zaczęto eksploatować w XIX wieku a prace wydobywcze zakończono w 1974 roku. Jak w „rozwartej księdze” możemy „czytać dzieje Ziemi” głównie z okresu dewońskiego, której „karta” ‒ ściana skalna – jest najdłuższym przekrojem geologicznym w Polsce (ponad 800 metrów długości). Wędrując ścieżką edukacyjną można się dowiedzieć między innymi o zjawiskach mikrotektoniki, żyłowej mineralizacji (ołowiu i barytu), krasu. Rezerwat nosi imię zasłużonego badacza Gór Świętokrzyskich – geologa Zbigniewa Rubinowskiego.

Warto także odwiedzić znajdujący się po północnej stronie rezerwatu użytek ekologiczny ‒ oczko wodne w miejscu dawnego wyrobiska kamieniołomu. Chronione są w nim zbiorowiska roślinności wodnej i przybrzeżnej na obszarze jednego hektara.

Więcej informacji na portalu kielce.eu.