Publiczna debata, która do niczego nie prowadzi i niezwykle wizyjne wyobrażenie stanu umysłu po zażyciu substancji psychodelicznej. Tak w największym skrócie można streścić treść premiery spektaklu „Drzwi percepcji” na podstawie eseju Aldousa Huxleya w reżyserii Mateusza Atmana i Agnieszki Jakimiak, która odbyła się w sobotę (1 lutego) w Teatrze imienia Stefana Żeromskiego w Kielcach.
Twórcy zapowiadali, że ich spektakl będzie na poły teatrem edukacyjnym i artystyczną wizją. W sferze edukacyjnej odnoszą się do aktualnej dyskusji na temat legalizacji substancji psychoaktywnych przedstawiając nie tyle argumenty, ile różne strony sporu, często w karykaturalny sposób. Druga część spektaklu równie dobrze może oznaczać narkotyczną wizję, co wynika z kontekstu wcześniejszej części spektaklu, ale może być też symbolem sztuki, artystycznego opisu rzeczywistości.
Obecny na premierze pisarz i reżyser Mateusz Pakuła mówi, że nie potrzebował w swoim życiu substancji psychoaktywnych, choć rozumie ich potrzebę w różnych miejscach, kulturach, środowiskach i sytuacjach, oraz zna historię używek, która ściśle związana jest z historią ludzkości. Według niego stabilna sytuacja życiowa i wynikające stąd poczucie szczęścia skutecznie niweluje chęć sięgania po używki.
Spektakl grany jest na scenie kameralnej. W niedzielę (2 lutego) wystawiony będzie dwukrotnie, o godzinie 16 i 19, a także w najbliższy czwartek i za tydzień w niedzielę. Spektakl przeznaczony jest dla widzów powyżej 14. roku życia. Osoby młodsze mogą go zobaczyć mając pisemną zgodę rodziców lub opiekunów, albo w ich obecności.