Tradycje Wigilii Bożego Narodzenia w Polsce, decyzją Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, zostały wpisane na krajową listę niematerialnego dziedzictwa. W przygotowaniu wpisu, jako partner regionalny, uczestniczyło Muzeum Wsi Kieleckiej. Jego rola jeszcze się nie kończy.
Wpis znajduje się na 108 pozycji. Beata Ryń, rzecznik Muzeum Wsi Kieleckiej wyjaśnia, że jego zadaniem było m.in. rozpowszechnianie ankiet, które odesłane, były poparciem wpisu.
– Bardzo się cieszymy, że ta tradycja została wpisana, bo jest bardzo powszechna, i aż dziw bierze, że dopiero dziś znalazła się pod ochroną. Jesteśmy też zadowoleni, że to właśnie nas Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej zaprosił, jako partnera regionalnego do tego przedsięwzięcia, które się jeszcze nie kończy – podkreśla.
Wspólne tradycje
Jak czytamy w opisie na stronie Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, wśród zwyczajów zwraca się uwagę na to, że wieczór wigilijny rozpoczyna się w momencie pojawienia się pierwszej gwiazdy, symbolizującej gwiazdę betlejemską. Na stołach w polskich domach pod białym obrusem umieszcza się siano – symbol pokory i narodzin Jezusa w stajence. Zgodnie z tradycją przygotowuje się 12 postnych dań, które symbolizują 12 apostołów lub 12 miesięcy w roku. Wśród potraw, w zależności od regionu, są takie dania jak: barszcz z uszkami lub zupa grzybowa, kapusta z grochem lub grzybami, pierogi z kapustą i grzybami, ryby, kluski z makiem czy kutia. Na stole stawia się dodatkowe nakrycie jako znak otwartości i gotowości przyjęcia niespodziewanego gościa.
Podkreślona została rola opłatka i życzeń, interpretowanego jako gest, zakorzeniony w chrześcijańskiej tradycji eucharystycznej, symbolizuje przebaczenie, jedność i wzajemną życzliwość. Jest też mowa o tym, że śpiewanie kolęd oraz wręczanie prezentów to nieodłączne elementy Wigilii, a podarunki przynosi zazwyczaj Święty Mikołaj, Aniołek lub Gwiazdor – w zależności od regionu.
W opisie znalazła się też pasterka, czyli msza święta o północy, która w wielu domach kończy wieczór wigilijny. W czasie jej trwania, figura Dzieciątka Jezus wnoszona jest do żłóbka w szopce przedstawiającej scenę narodzin Syna Bożego, często z figurkami Maryi, Józefa, aniołów, pasterzy oraz zwierząt.
Jest także miejsce dla kolędników i tradycji kolędniczych, które są kultywowane w Polsce, choć mają one różne oblicza. Jak czytamy, na Kaszubach wciąż praktykowany jest zwyczaj gwiôzdki, kiedy to grupy młodych mężczyzn w maskach odwiedzają domy, śpiewając kolędy w języku kaszubskim. W Borach Tucholskich kolędują gwiazdory, a w okolicach Kalisza – Wilijarze, czyli kawalerowie w strojach wzorowanych na napoleońskich, którzy kolędując odgrywają żartobliwe scenki, pozostawiają cukierki i przyjmując zapłatę.
Jest również mowa o Wigilii w innych wyzwaniach, o tym, że w rodzinach greckokatolickich i prawosławnych Wigilia obchodzona jest 24 grudnia lub 6 stycznia. Stoły obfitują w podobne potrawy, a wieczerza rozpoczyna się modlitwą. W tradycji ewangelickiej Wigilia ma różne formy, ale zawsze uwzględnia Pismo Święte i kolędy jako formę modlitwy.
Czas na listę światowego dziedzictwa UNESCO
Kolejnym wyzwaniem będzie wpisanie Tradycji Wigilii Bożego Narodzenia na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Beata Ryń dodaje, że dyrektor Muzeum Wsi Kieleckiej, Katarzyna Korus podpisała deklarację, która precyzuje kierunki ich działania.
– Jesteśmy bardzo dumni, bo to jest projekt międzynarodowy. Biorą w nim udział także Litwa i Ukraina. Trzy państwa będą się ubiegały o to, by ta nasza piękna tradycja, która przetrwała właściwie w niezmienionej formule do dziś, była wpisana na listę dziedzictwa ludzkości, bo o takiej mówimy – zaznacza.
Beata Ryń dodaje, że działania, które Muzeum Wsi Kieleckiej ma realizować w ramach projektu, wpisują się w misję tej instytucji.
– Oczywiście wpis takiego zjawiska jak „Obchody Wigilii Bożego Narodzenia na Litwie, w Polsce i na Ukrainie” na Listę Reprezentatywną Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego Ludzkości UNESCO niesie za sobą pewne zobowiązania. Dla nas to nie są wyzwania, którym byśmy nie sprostali, dlatego że tym zajmujemy się od lat. A mianowicie, tak brzmią słowa deklaracji, podpisanej przez Muzeum Wsi Kieleckiej, „jesteśmy gotowi kultywować, wzmacniać i promować tradycje wigilijne oraz przekazywać je następnym pokoleniom” – cytuje.
Kryją się pod tym, m.in. publikacje, badania, wystawy, a nawet kiermasze świąteczne. Jak podkreśla rzecznik poprzez różne działania, muzeum pokazuje tradycję dnia Wigilii, która przetrwała do dziś.
– Przecież symbolika stołu wigilijnego jest niezmienna, choć może dziś nie ma przywiązania do tej części wróżebnej. Natomiast dlaczego spożywamy tak dużo grzybów, albo dlaczego jemy makowce w czasie Wigilii – może nie każdy o tym wie, ale my tłumaczymy, skąd się te zwyczaje wzięły – zaznacza.
Przygotowaniem wniosku o wpis na Listę Reprezentatywną Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego Ludzkości UNESCO zajmuje się Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Departament Ochrony Zabytków) wraz z Ukrainą i Litwą, która koordynuje wniosek.