Od piątku (2 maja) zaczynają obowiązywać nowe zasady finansowania ambulatoryjnej opieki specjalistycznej. Celem wprowadzonych przez zmian Narodowy Fundusz Zdrowia jest zwiększenie dostępności do lekarzy specjalistów dla pierwszorazowych pacjentów.
Obecnie średni przewidywany czas oczekiwania na przyjęcie do specjalisty to ponad trzy miesiące, w zależności o jaką dziedzinę medycyny chodzi (są takie, gdzie trwa do znacznie dłużej). Nowy sposób finansowania ma na celu motywowanie świadczeniodawców do przyjmowania większej liczby pierwszorazowych pacjentów.
Zgodnie z zarządzeniem świadczeniodawcy będą oceniani w cyklu kwartalnym z postępów w tym zakresie. W ciągu trzech miesięcy będą zobowiązani do zwiększenia o 3 punkty procentowe liczby świadczeń udzielanych po raz pierwszy w porównaniu do analogicznego kwartału poprzedniego roku.
W przypadku nieosiągnięcia tego w danym kwartale, NFZ na trzy miesiące obniży finansowanie do 75 proc. w zakresie. Dotyczyć to będzie: diabetologii, leczenia bólu, endokrynologii, hematologii, nefrologii, reumatologii, kardiologii, alergologii, gruźlicy i chorób płuc, geriatrii osteoporozy, chorób metabolicznych, chorób zakaźnych, hepatologii, gastroenterologii, neurologii, ortopedii i traumatologii narządu ruchu, immunologii, dermatologii i wenerologii, chorób naczyń, audiologii i foniatrii oraz genetyki i toksykologii.
Reguła nie dotknie skojarzonego zakresu świadczeń na rzecz pacjentów pierwszorazowych, diagnostyki onkologicznej, ambulatoryjnej opieki pielęgniarskiej lub położnej, świadczeń zabiegowych, kwalifikacji do przeszczepu i monitorowania zakwalifikowanych do przeszczepu, ambulatoryjnej opieki ze wskazań nagłych oaz świadczeń rozliczanych na podstawie faktury zakupu.
Na pierwsze świadczenie specjalistyczne składa się nie tylko konsultacja. Może ono obejmować m.in. wywiad lekarski, badanie fizykalne, kierowanie na badania dodatkowe, ocenę dostępnych i zleconych wyników badań dodatkowych. Na tej podstawie lekarz podejmuje decyzję diagnostyczną, dotyczącą dalszego schematu opieki nad pacjentem. Lekarz wskazuje również dalszy tryb opieki, którym może być leczenie w podstawowej opiece zdrowotnej, pozostawienie pod opieką AOS, skierowanie do lekarza specjalisty w innej dziedzinie, skierowanie do szpitala lub zakończenie leczenia specjalistycznego, w uzasadnionych medycznie przypadkach – wydanie karty diagnostyki i leczenia onkologicznego.