W „Science” opublikowano wyniki badań nad pochodzeniem Tei, hipotetycznego ciała planetarnego, którego uderzenie w Ziemię spowodowało powstanie Księżyca kilka miliardów lat temu.
Izotopy to odmiany danego pierwiastka różniące się liczbą neutronów w jądrze, przy tej samej liczbie protonów. Stosunki pomiędzy izotopami mogą nam powiedzieć na przykład o pochodzeniu danej materii. Zapewne w początkach Układu Słonecznego izotopy pierwiastków nie były rozmieszczone jednorodnie, w rejonach dalszych różniły się od rejonów bliższych Słońcu.
W przypadku Księżyca i Ziemi składy izotopowe żelaza są takie same. Z kolei dla meteorytów jest to szerszy zakres wartości. Po analizie uzyskanych wyników dla żelaza oraz wyników dla innych pierwiastków (chromu, molibdenu, cyrkonu) przeprowadzono obliczenia. Sprawdzono scenariusze dla różnych mas Tei i jej różnego składu izotopowego, a także dla różnego składu izotopowego młodej Ziemi. Poszukiwano parametrów, które najlepiej doprowadzą do aktualnie obserwowanego stanu.
Okazało się, że cała materia Tei i większość materii Ziemi pochodzi z wewnętrznej części Układu Słonecznego. Dodatkowo obliczenia sugerują, że Teja powstała bliżej Słońca niż Ziemia.
Wyniki badań opublikowano w „Science”. Badaniami kierowały Instytut Maxa Plancka ds. Badań Układu Słonecznego (MPS) w Niemczech oraz Uniwersytet Chicagowski w USA.













