Mają błoniaste skrzydła, śpią odwrócone do góry nogami i wiodą nocny tryb życia. Nietoperze, bo o nich mowa, zaczynają zapadać w sen zimowy, który potrwa przez najbliższe kilka miesięcy.
– Rozpoczął się październik, a co za tym idzie, część nietoperzy już szuka kryjówek na zimę – przypomina Andrzej Kasza, członek Speleoklubu Świętokrzyskiego w Kielcach.
Nietoperze często są obecne w bezpośrednim otoczeniu ludzi. W okresie zimowym, gdy nie ma owadów latające ssaki, w zależności od gatunku, bytują zarówno w lasach, jak i w podziemiach, jaskiniach lub starych kopalniach i sztolniach.
– Nietoperze można spotkać przeważnie w większych kompleksach jaskiniowych w okolicach Kielc czy Chęcin. Największe zimowiska znajdują się w rezerwacie Chelosiowa Jama w Jaworzni. Od wielu lat, co roku, można tam spotkać zimą ponad 200 osobników z ok. 10 gatunków – dodaje.
Najczęściej spotykanym nietoperzem jaskiniowym występującym w naszym regionie jest nocek duży. Rozpiętość jego skrzydeł może sięgać nawet do 40 cm.
Jak wyjaśnia speleolog, w przypadku spotkania śpiącego nietoperza wskazane jest pozostawienie go w spokoju.
– Budzenie nietoperzy zwłaszcza w okresie ich hibernacji jest dla nich niebezpieczne. Każde niekontrolowane wybudzenie jest gwałtowne, przez co ssak traci dużo energii zmagazynowanej w postaci tkanki tłuszczowej. Podczas snu zimowego ich funkcje życiowe, jak bicie serca czy temperatura ciała są znacząco obniżone. Nawet jeśli taki przebudzony osobnik przetrwa zimę, to nie ma gwarancji, że poradzi sobie później. Podczas snu zimowego nietoperze same się budzą, jednak proces ten trwa o wiele dłużej i ma miejsce tylko wtedy, gdy jest to niezbędne – tłumaczy.
Długość hibernacji nietoperzy jest zależna od gatunku. W niektórych przypadkach ich sen zimowy może trwać nawet do przełomu kwietnia i maja.
Nietoperze to bardzo pożyteczne zwierzęta. Żywią się owadami, a więc jedzą m.in. komary. W naszym regionie najczęściej występującymi gatunkami są: nocek duży, nocek rudy, nocek Natterera, gacek brunatny, mopek i nietoperz leśny, który na miejsce swojej hibernacji wybiera dziuple drzew.