M10D 215,072 MHz Zadzwoń do studia 41 200 20 20 
Tablica poświęcona pamięci pisarza Pawła Jasienicy zostanie odsłonięta w niedzielę, 22 sierpnia, o godzinie 16, w Pałacu Michała Radziwiłła w Nagłowicach. Inicjatorem tej formy upamiętnienia artysty jest wiceminister spraw zagranicznych, Piotr Wawrzyk, który wyjaśnia, że trudno o lepsze miejsce.
– Dworek w Nagłowicach nieodłącznie kojarzy się z polską literaturą z racji Mikołaja Reja, ale z kolei trudno o większy autorytet wśród polskich pisarzy historycznych, niż Paweł Jasienica, który w tym domu, według znanych informacji, przebywał po wojnie. Te wszystkie okoliczności sprawiły, że to jest dobre miejsce na uczczenie tak wybitnej indywidualności – wyjaśnia.
Wiceminister Piotr Wawrzyk dodaje, że tablica z jednej strony ma przypominać o dziennikarzu, pisarzu historycznym, którego publikacje jak „Polska Piastów”, czy „Polska Jagiellonów” są pozycjami obowiązkowymi dla każdego, kto choć trochę interesuje się dziejami naszego kraju. Z drugiej jednak strony ma służyć promocji Nagłowic.
– Zapowiadałem, że będę promował region w różnych formach i to jest realizacja jednej z moich obietnic wyborczych – promowanie tych perełek w regionie, które są mało znane, a powinny być znane nie tylko w kraju, ale i za granicą – zaznacza.
Fundatorem tablicy jest Instytut Pamięci Narodowej.
Udział w odsłonięciu tablicy zapowiedzieli parlamentarzyści, samorządowcy, przedstawiciele Instytutu Pamięci Narodowej oraz Ośrodka Badań nad Totalitaryzmami w Instytucie Pileckiego.
Postać Pawła Jasienicy przybliżą zaproszeni goście oraz aktorzy Teatru Rejwach. Spotkanie uświetni koncert poezji śpiewanej w wykonaniu Antoniny Gorzelak i Wojciecha Lisowicza.
Pałac Michała Radziwiłła w Nagłowicach mieści się przy ulicy Kacpra Walewskiego 6.
Paweł Jasienica (Właśc. Leon Lech Beynar) – dziennikarz, publicysta, pisarz historyczny. Uczestniczył w wojnie obronnej Polski w 1939 r., a od 1940 r. był żołnierzem ZWZ-AK oraz redaktorem pism konspiracyjnych. W 1945 r. został adiutantem, a następnie zastępcą rotmistrza Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki” – dowódcy 5. Wileńskiej Brygady AK, działającej po zakończeniu wojny na Podlasiu. Ranny w potyczce, kurował się we wsi Jasienica (stąd pseudonim). Jako rekonwalescent nie wrócił do oddziału, zerwał z konspiracją, zaczął publikować w „Tygodniku Powszechnym”. Aresztowany w 1948 r. przez UB, został zwolniony dzięki interwencji Bolesława Piaseckiego, co na kilka lat związało go ze środowiskiem Stowarzyszenia PAX. Po zerwaniu z PAX-em angażował się w różne inicjatywy opozycyjne, m.in. jako wiceprezes Związku Literatów Polskich i PEN Clubu oraz prezes Klubu Krzywego Koła.
W latach 50. i 60. opublikował kilkanaście książek o tematyce historycznej, w tym wielotomową, błyskotliwie napisaną historię Polski przedrozbiorowej („Polska Piastów”, „Polska Jagiellonów”, „Rzeczpospolita Obojga Narodów”), która wprowadziła go do grona najbardziej poczytnych polskich historyków.
W 1964 r. należał do sygnatariuszy Listu 34, a w cztery lata później ostro skrytykował decyzję władz o zdjęciu „Dziadów” ze sceny Teatru Narodowego.
Inwigilowany przez SB od 1959 r., w ostatnim okresie życia doświadczył osobistego dramatu, wiążąc się z kobietą, która została jego żoną, a po latach okazała się tajnym współpracownikiem bezpieki. Zmarł 19 sierpnia 1970 r. w Warszawie.
