Nowa Lewica staje się faktem, sąd zatwierdził statut nowego ugrupowania, które ma powstać poprzez wchłonięcie przez Sojusz Lewicy Demokratycznej Wiosny Roberta Biedronia. Ten ruch wywołał jednak sprzeciw europosłów SLD. Były premier i lider partii Leszek Miller w ostrych słowach krytykuje sposób łączenia ugrupowań, a także sposób sprawowania władzy przez przewodniczącego Nowej Lewicy Włodzimierza Czarzastego.
Miller napisał list do partyjnych koleżanek i kolegów, w którym zarzuca Czarzastemu, że nieprawnie sprawuje swoją funkcję, ponieważ w styczniu wygasła jego kadencja.
Lider świętokrzyskich struktur partii poseł Andrzej Szejna odpiera zarzuty, twierdząc, że nie można było dokonywać żadnych zmian, przed zatwierdzeniem nowego statutu. Byłyby one bowiem kwestionowane przez sąd. Parlamentarzysta liczy na to, że teraz Leszek Miller zmieni swoją ocenę.
Komentując decyzję o rozpadzie delegacji SLD w Europarlamencie, Andrzej Szejna stwierdził, że potrzebna jest zmiana pokoleniowa w partii, a Leszek Miller nie chce tego przyjąć do wiadomości.
Działacze Nowej Lewicy, bez konsultacji ze „starymi” działaczami SLD wyznaczyło Roberta Biedronia z Wiosny na przewodniczącego delegacji parlamentarnej. W związku z tym, Leszek Miller, Włodzimierz Cimoszewicz i Marek Belka postanowili założyć nową delegację pod nazwą Lewica dla Europy.
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza (PZPR) – monopartia komunistyczna utworzona 15 grudnia 1948, poprzez połączenie Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Partii Socjalistycznej, po przeprowadzeniu czystek w ich szeregach.
Określana również jako realno-socjalistyczna, sprawująca rządy w PRL w latach 1948–1989. Istniała do 30 stycznia 1990. Realizowała ideologię marksizmu-leninizmu. Zgodnie z obowiązującą terminologią partyjną i deklarowanymi założeniami ideowymi, PZPR stanowiła awangardę rządzącej klasy robotniczej.
W czasie swojego istnienia, PZPR była partią masową, kierującą centralnie zarządzaną i zbiurokratyzowaną gospodarką, sprawującą władzę państwową w sposób totalitarny, dążącą do totalitarnego kontrolowania wszystkich sfer życia społecznego.
Do 1989 roku PZPR miała charakter partii państwowej, która sprawowała władzę absolutną (poprawka do konstytucji z 1976 roku mówiła o partii jako „przewodniej sile narodu”) oraz kontrolowała zbiurokratyzowaną gospodarkę nakazowo-rozdzielczą. Głównym celem było stworzenie społeczeństwa komunistycznego oraz współuczestniczenie w budowie komunizmu na całym świecie – podstawowym oparciem ideologicznym PZPR była doktryna komunistyczna, po 1956 stopniowo nasycana elementami narodowymi.
Socjaldemokracja Rzeczypospolitej Polskiej (SdRP) – polska partia polityczna wywodząca się z PZPR, istniejąca w latach 1990–1999. Od 1991 wchodząca w skład koalicji Sojusz Lewicy Demokratycznej, przekształconej w 1999 w jednolitą partię o tej samej nazwie.
W okresie 1993–1997 współtworzyła koalicję rządową z Polskim Stronnictwem Ludowym. Premierami z ramienia ugrupowania byli Józef Oleksy (1995–1996) i bezpartyjny Włodzimierz Cimoszewicz (1996–1997). W 1995 kandydat partii Aleksander Kwaśniewski wygrał wybory prezydenckie[2]. Przewodniczącymi SdRP byli kolejno: Aleksander Kwaśniewski, Józef Oleksy i Leszek Miller.
Nowa Lewica (do 17 marca 2021 formalnie zarejestrowany prawomocnie jako Sojusz Lewicy Demokratycznej) – polska centrolewicowa partia polityczna, założona 15 kwietnia 1999 (zarejestrowana sądownie 17 maja 1999) przez działaczy większości organizacji wchodzących w skład koalicji SLD. Koalicja ta była skupiona wokół partii Socjaldemokracja Rzeczypospolitej Polskiej i zawiązana została w 1991.
Koalicja SLD w latach 1993–1997 tworzyła rząd większościowy z Polskim Stronnictwem Ludowym, a premierami z jej ramienia byli Józef Oleksy (1995–1996) i Włodzimierz Cimoszewicz (1996–1997). Partia SLD tworzyła rząd w latach 2001–2005 (do 2003 większościowy, koalicyjny z PSL i Unią Pracy; od 2003 rząd mniejszościowy wraz z niektórymi ugrupowaniami lewicowymi). Premierami z nadania partii byli Leszek Miller (2001–2004) i Marek Belka (2004–2005).
Od 2005 SLD znajduje się w opozycji (do 2015 i od 2019 parlamentarnej, a w latach 2015–2019 pozaparlamentarnej). Sojusz Lewicy Demokratycznej jest członkiem m.in. Partii Europejskich Socjalistów, należał także do Międzynarodówki Socjalistycznej. W Parlamencie Europejskim należy do Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów. Ideologia partii wywodzi się z nurtu socjaldemokratycznego.