M10D 215,072 MHz Zadzwoń do studia 41 200 20 20 
W katedrze w Radomiu odbył się ingres nowego ordynariusza diecezji radomskiej biskupa Marka Solarczyka, który zastąpił biskupa Henryka Tomasika w związku z jego przejściem na emeryturę.
Z powodu obowiązujących obostrzeń sanitarnych w uroczystości wzięła udział ograniczona liczba zaproszonych osób. Byli to biskupi, przedstawiciel prezydenta RP oraz przedstawiciele polskiego parlamentu i władz samorządowych. Mszy świętej przewodniczył metropolita częstochowski arcybiskup Wacław Depo.
Papież Święty Franciszek 4 stycznia mianował dotychczasowego biskupa pomocniczego diecezji warszawsko-praskiej Marka Solarczyka biskupem diecezji radomskiej. Kanoniczne objęcie diecezji przez biskupa Solarczyka odbyło się 8 stycznia.
W 29-letniej historii Kościoła radomskiego biskup Solarczyk jest piątym z kolei ordynariuszem. Wcześniej byli nimi: biskup Edward Materski, biskup Jan Chrapek, biskup Zygmunt Zimowski i biskup Henryk Tomasik.
POSŁUCHAJ HOMILII NOWEGO ORDYNARIUSZA DIECEZJI RADOMSKIEJ – BISKUPA MARKA SOLARCZYKA:
KSIĄDZ BISKUP MAREK SOLARCZYK
Urodził się 13 kwietnia 1967 roku w Wołominie, w rodzinie Henryka i Marianny Solarczyk z domu Kruk. Dzieciństwo spędził w domu rodzinnym w Duczkach k. Wołomina (par. MB Nieustającej Pomocy). W latach 1973-1981 uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Duczkach, a następnie do Technikum Samochodowego im. Czesława Orłowskiego w Warszawie. Szkołę średnią ukończył w 1986 roku egzaminem dojrzałości oraz egzaminem z przygotowania zawodowego uzyskując tytuł technika.
W tym samym roku wstąpił do Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie przygotowującego kandydatów do kapłaństwa w Archidiecezji Warszawskiej. Studia zakończył obroną pracy magisterskiej napisanej na Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie. Pod koniec formacji seminaryjnej, wskutek reorganizacji struktur Kościoła w Polsce, został inkardynowany do Diecezji Warszawsko-Praskiej. Należy do pierwszego rocznika kapłanów, który 28 maja 1992 roku przyjął święcenia w katedrze św. Floriana.
Po otrzymaniu święceń kapłańskich, decyzją władz diecezjalnych, w czerwcu 1992 roku został skierowany do pracy duszpasterskiej jako wikariusz w parafii Św. Feliksa z Kantalicjo w Warszawie-Marysinie Wawerskim. W czerwcu 1993 roku został przeniesiony na wikariat w parafii katedralnej. Funkcję tę pełnił do 2003 roku. Przez kolejne dwa lata pracował w tej parafii jako rezydent. 22 czerwca 2005 roku został mianowany wicerektorem Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Warszawsko-Praskiej w Warszawie-Tarchominie. 26 czerwca 2009 roku został mianowany proboszczem parafii katedralnej pod wezwaniem św. Michała Archanioła i św. Floriana Męczennika.
Pracę naukową prowadził równolegle z pracą duszpasterską. W maju 1999 roku obronił doktorat na Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie. Jest autorem ponad 20 artykułów naukowych, współautorem kilku opracowań o tematyce społeczno-historycznej i autorem książki o duchownych w parlamencie II Rzeczpospolitej.
Od ponad 27 lat jako wikariusz, wicerektor seminarium, proboszcz parafii katedralnej i biskup pomocniczy, nieprzerwanie był nauczycielem religii w VIII Liceum im. Króla Władysława IV w Warszawie. Z polecenia władz diecezjalnych pełnił funkcję rzecznika prasowego kurii Biskupiej i korespondenta Katolickiej Agencji Informacyjnej w latach 1993-1996. W październiku 1996 roku został mianowany ceremoniarzem katedralnym. Funkcję tę, z blisko roczną przerwą na przełomie 2005 i 2006 roku, pełnił do czasu nominacji biskupiej. Przygotowywał i odpowiadał za liturgię podczas wielu uroczystości kościelnych o charakterze diecezjalnym i ogólnowarszawskim. Wśród nich była Liturgia Słowa, której w czerwcu 1999 roku przed katedrą św. Floriana przewodniczył św. Jan Paweł II. Podczas prac I Synodu Diecezjalnego przewodniczył Komisji Liturgicznej.
Prowadził wykłady z historii Kościoła w Wyższym Seminarium Duchownym Diecezji Warszawsko-Praskiej i w Prymasowskim Instytucie Życia Wewnętrznego. Współpracował w zakresie dydaktycznym i badawczym z Wyższą Szkołą Humanistyczną w Pułtusku, Wydziałem Dziennikarstwa i Nauk Politycznych oraz Ośrodkiem Studiów Wschodnich na Uniwersytecie Warszawskim, Archiwum Miasta Stołecznego Warszawy, Komisją Badania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu i innymi instytucjami odpowiadającymi za pielęgnowanie dziedzictwa przeszłości. Od 1999 roku jest członkiem Warszawskiego Towarzystwa Teologicznego. Organizował i prowadził spotkania, wykłady i odczyty dotyczące historii Kościoła i warszawskiej Pragi.
Uczestniczył w pracach wielu struktur: odpowiadał za zorganizowanie Diecezjalnego Archiwum Akt Starych, od stycznia 2007 roku pełni funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Historycznej Metropolii Warszawskiej do zbadania zasobów archiwalnych Instytutu Pamięci Narodowej dotyczącej osób duchownych, był członkiem diecezjalnej Komisji ds. Sztuki i Budownictwa Kościelnego, Komisji ds. Studiów oraz przewodniczącym Zespołu ds. Duszpasterstwa Ogólnego. Od grudnia 2006 roku był kanonikiem honorowym Kapituły Katedralnej Warszawsko-Praskiej, a obecnie, jako biskup pomocniczy pełnił funkcję prepozyta kapituły katedralnej.
Święcenia biskupie przyjął dnia 19 listopada 2011 roku (w wigilię uroczystości Chrystusa Króla) podczas uroczystej mszy świętej sprawowanej w Katedrze Warszawsko-Praskiej. W strukturach Konferencji Episkopatu Polski pełni następujące funkcje: przewodniczący Rady ds. Duszpasterstwa Młodzieży i delegat KEP ds. Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży, delegat KEP ds. Powołań i przewodniczący Krajowej Rady Duszpasterstwa Powołań, członek Komisji Duchowieństwa, członek Komisji Wychowania Katolickiego, członek Zespołu ds. Dialogu ze Wspólnotą Kościelną Ewangelicko Augsburską, członek Zespołu ds. Kontaktów z Polską Radą Ekumeniczną, przewodniczący Rady Nadzorczej Fundacji „Opoka”. W latach 2013-2016 był Krajowym Asystentem Akcji Katolickiej w Polsce, a w latach 2014-2018 delegatem KEP ds. działalności w Polsce „Pomoc Kościołowi w potrzebie”.
W lipcu 2014 roku był organizatorem Europejskiego Spotkania Powołaniowego w Warszawie, a w październiku 2016 roku uczestniczył w Konferencji Duszpasterstwa Powołaniowego w Rzymie. W październiku 2018 roku był ojcem synodalnym podczas XV Synodu Biskupów w Rzymie („Młodzież – wiara i rozeznawanie powołania”), a w styczniu 2019 roku wspierał prace Krajowego Biura Organizacyjnego Światowych Dni Młodzieży podczas Światowych Dni Młodzieży w Panamie.
4 stycznia 2021 roku został mianowany przez papieża Franciszka Biskupem Radomskim. 8 stycznia 2021 roku kanonicznie objął Diecezję Radomską wobec kolegium konsultorów w kościele katedralnym. 27 stycznia 2021 roku jest dniem liturgicznego Ingresu do Katedry radomskiej.
HERB BISKUPA MARKA SOLARCZYKA
Pole herbu jest koloru błękitnego, który w heraldyce symbolizuje prawość, wierność, stałość, pobożność, lojalność, a także działalność na niwie dyplomatycznej. Pośrodku pola, wewnątrz koła, mamy połączone dwie greckie litery, będące inicjałami tytułu: Jezus Chrystus (skrzyżowanie liter I oraz X). Ten monogram uważano w starożytnych czasach prześladowania chrześcijan – podobnie jak krzyż – za znak święty, skuteczny i zabezpieczający przed duchami ciemności i ich wpływem. Nazywa się go monogramem gwiaździstym, bo przypomina gwiazdę oglądaną przez Mędrców ze Wschodu; spotykamy go w sztuce katakumbowej. Aby wykluczyć możliwość błędnej interpretacji monogramu, widnieje pośrodku znak ryby – od początku chrześcijaństwa oznaczający Zbawiciela. W monogramie ukryta jest fundamentalna nauka o naturze Tego, który jest jednocześnie Synem Człowieczym, narodzonym z Maryi Panny (Jezus) oraz Synem Bożym, namaszczonym (Chrystus) przez Ducha Świętego do wypełnienia woli Ojca. Wpisany w znak gwiazdy przypomina jeszcze i o tym, że Jezus Chrystus jest Słońcem – Światłością świata, oświecającą każdego, kto przychodzi na ten świat.
Kapelusz kościelny wieńczący herb wywodzi się z kapelusza pielgrzymiego i przypomina o wędrowaniu do niebieskiej ojczyzny. Przypomina także o nakazie misyjnym, aby głosić Ewangelię, aż po krańce ziemi. Zieleń kapelusza symbolizuje dobrych pasterzy, którzy wiodą owce na zielone pastwiska, oraz nieskażoną doktrynę wiary, którą dobrzy pasterze powinni karmić powierzoną sobie owczarnię.
Pod herbem widnieje zawołanie „Omnia possibilia credenti”, czyli „Wszystko jest możliwe dla tego, który wierzy” nawiązujące do słów, jakie wypowiedział Pan Jezus do ojca chłopca chorego na epilepsję, przed uzdrowieniem jego syna (por. Mk 9,23).
DIECEZJA RADOMSKA
Jedna z trzech diecezji rzymskokatolickich w metropolii częstochowskiej. Wydzielona została z części dotychczasowej diecezji sandomiersko-radomskiej i ustanowiona 25 marca 1992 przez św. Jana Pawła II bullą Totus Tuus Poloniae Populus. Stolica diecezji: Radom, Katedra Opieki Najświętszej Maryi Panny (uroczystość Rocznicy Poświęcenia Radomskiej Katedry – 11 czerwca); tytuł kościoła: Opieki NMP – XXXII Niedziela Zwykła; patron: Św. Kazimierz, Królewicz (uroczystość patronalna: 4 marca). Podstawowe dane: obszar – ok. 8 tys. km kw., mieszkańców – ok. 875 tys., katolików – ok. 861 tys., parafii – 301. Diecezja składa się z 29 dekanatów, między innymi z koneckiego (11 parafii), radoszyckiego (11 parafii), skarżyskiego (14 parafii), Starachowice-Południe (12 parafii) i Starachowice-Północ (10 parafii).
