Organizacje patriotyczne i stowarzyszenia patriotyczne, władze miasta, parlamentarzyści, przedstawiciele Instytutu Pamięci Narodowej oraz wojsko upamiętniły 75. rocznicę powstania organizacji „Wolność i Niezawisłość”.
Jak informuje Patrycja Zatorska-Milewska zastępca naczelnika kieleckiej delegatury IPN, była to największa organizacja podziemia antykomunistycznego w Polsce działająca po II wojnie światowej.
– WiN był organizacją o charakterze cywilno-wojskowym, która w szczytowym momencie liczyła około 20-30 tys. członków. Działacze skupiali swoją uwagę przede wszystkim na doprowadzeniu do wolnych wyborów w Polsce i przekazaniu struktur organizacyjnych legalnym władzom na uchodźstwie – dodaje.
Patrycja Zatorska-Milewska przypomina, że na Lubelszczyźnie, północno-wschodnim Mazowszu a także na Kielecczyźnie działały zbrojne struktury zrzeszenia.
– W realiach powojennej Polski odzyskanie niepodległości w drodze zbrojnej było niemożliwe. Z historii wiemy również, że działaczom WiN nie udało się osiągnąć zamierzonych celów i doprowadzić do wolnych wyborów, te zostały sfałszowane. Członkowie WiN często tracili wolność i życie w ubeckich katowniach, pozostawili jednak po sobie piękny testament, który pozwala nam kontynuować to dzieło i żyć zgodnie z ich ideałami – dodaje.
W uroczystości wziął udział poseł Krzysztof Lipiec, prezes świętokrzyskich struktur Prawa i Sprawiedliwości. Jak stwierdził parlamentarzysta, miejsce upamiętniania członków WiN jest szczególne ponieważ kieleckie Wzgórze Zamkowe to miejsce kaźni wielu bohaterów podziemia antykomunistycznego, prężnie działającego w regionie po zakończeniu II wojny światowej.
– Pragnę wyrazić ogromną wdzięczność Instytutowi Pamięci Narodowej za pamięć i jej kultywowanie wśród społeczeństwa. To ważne, aby pamiętać o naszych bohaterach, szczególnie tych, którzy byli przepojeni troską o wolność i niepodległość. „Wolność i Niezawisłość” było bezpośrednim kontynuatorem wszystkich idei uosabianych przez Armię Krajową – dodaje.
Działalność Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” zakończyła się wkrótce po aresztowaniu członków ostatniego IV Zarządu Głównego WiN w listopadzie 1947 roku.