Niezwykłe spotkanie poświęcone produkowanej przed wybuchem II wojny światowej w kieleckiej Hucie „Ludwików” szabli wz. 34 „Ludwikówce” odbyło się w Muzeum Historii Kielc. Była ona używana w polskich pułkach kawalerii w latach 1935 – 1939, między innymi w kampanii wrześniowej w 1939 roku.
Jak informuje Konrad Otwinowski z Muzeum Historii Kielc, „Ludwikówka” to najsłynniejsza broń wytwarzana w Kielcach. Była to także ostatnia szabla zaprojektowana i wprowadzona do działań bojowych.
– Oczywiście inne armie, jak np. niemiecka czy rosyjska również posiadały oddziały kawaleryjskie, ale ich projekty szabel były dużo starsze, dlatego można przyjąć, że jest to ostatnia na świecie szabla bojowa, potencjalnie przeznaczona na pole walki – mówi.
Jak dodaje Konrad Otwinowski, „Ludwikówka” była bardzo dobrze wyważoną bronią, co osiągnięto przez szereg testów.
– Pierwszą przedseryjną produkcję 150 szabel skierowano na testy do licznych polskich oddziałów kawaleryjskich, gdzie na podstawie specjalnych raportów, jeszcze wprowadzano jakieś poprawki - podkreśla.
Konrad Otwinowski mówi, że głownia szabli wykonana jest z polerowanej, szlifowanej stali, natomiast rękojeść – z mosiądzu i posiada okładki z drewna bukowego. Broń transportowana była w stalowej pochwie.