M10D 215,072 MHz Zadzwoń do studia 41 200 20 20 
Kuźniaki to niewielka wieś położona przy drodze prowadzącej z Rudy Strawczyńskiej do Mniowa, ale można tu też dojechać od strony drogi 786 Piekoszów – Łopuszno.
W 1782 r. w Kuźniakach znajdował się jeden z 34 pieców hutniczych na ziemiach polskich – najmniejszy. Początkowo należał do rodziny Radońskich. Potem zmieniał właścicieli. W XIX w. był wielokrotnie rozbudowywany, otrzymał imię „Jadwiga”. W 1844 roku zakład wyposażono we fryszerki – urządzenia przerabiające surówkę na stal. Wytapiano w nim ponad tysiąc ton żelaza rocznie.
Paliwem był wyłącznie węgiel drzewny, piec więc „pożerał” całe połacie pobliskich lasów. Przepływająca w odległości kilkudziesięciu metrów od pieca rzeka Łośna, którą Stefan Żeromski przechrzcił na Wierną Rzekę, z jednej strony pomagała utrzymać produkcję, a z drugiej – stanowiła poważne zagrożenie. Gdyby zalała rozgrzany do czerwoności piec, cała huta mogłaby wylecieć w powietrze.
Z wytapianego w Kuźniakach żelaza wyrabiano głównie balustrady, kraty, krzyże i rury. Zakład hutniczy zamknięty został w 1897 r., kiedy wyczerpały się złoża rudy. Do naszych czasów prócz ruiny wielkiego pieca zachowała się część układu wodnego, służącego do poruszania urządzeń. Po drugiej stronie drogi znajduje się staw z groblą, w którym magazynowano wodę w czasie suszy. Doprowadzana była do zakładu podziemnym kanałem.
Przy stawie rozpoczyna się niebieski szlak turystyczny, którym można dotrzeć na Dobrzeszowską Górę z pozostałościami świątyni pogańskiej, a dalej do Sielpi. Kilkadziesiąt metrów na południowy wschód, przy polnej drodze, znajduje się głaz oznaczający początek głównego szlaku przez Góry Świętokrzyskie. Czerwone znaki prowadzą na pokrytą mieszanym lasem Górę Kuźniacką.
