15 laureatów odebrało Świętokrzyskie Nagrody Kultury. Wręczenie tych wyróżnień odbyło się w Dawnym Pałacu Biskupów Krakowskich i było połączone z uroczystym otwarciem po remoncie Galerii Malarstwa Polskiego i Sztuki Zdobniczej Muzeum Narodowego w Kielcach. W tak wyjątkowy sposób został zainaugurowany Rok Kulturalny i Sezon Artystyczny 2019/2020 w naszym regionie

Czytaj również

Które ptaki w Wigilię mówią po ludzku?

2024-12-24

Dawne tradycje Wigilii Bożego Narodzenia

2024-12-24

Świętokrzyska Nagroda Kultury to wyróżnienie przyznawane przez władze województwa, między innymi za szczególne osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej. Ma charakter dwustopniowy.

Marszałek Andrzej Bętkowski podkreślił, że nagroda ta trafia do ludzi, którzy prężnie działają na rzecz świętokrzyskiej kultury.

– Chcemy tym laurem wyróżnić te osoby, podkreślić ich osiągnięcia, a jednocześnie dać sygnał do tego, że nasz region jest regionem bogatym nie tylko w zabytki, różne wydarzenia kulturalne, ale też bogaty poprzez ludzi, którzy tę kulturę w województwie tworzą – powiedział.

Najwyższym wyróżnieniem była Świętokrzyska Nagroda Kultury I Stopnia. Trafiła do czterech osób – reżysera filmowego, teatralnego i scenarzysty – Andrzeja Barańskiego, śpiewaczki operowej – Renaty Drozd, muzyka, pedagoga i organizatora życia kulturalnego – Artura Jaronia oraz pisarza – Wiesława Myśliwskiego.

Urodzony w Pińczowie Andrzej Barański przyznał, że dla niego to bardzo ważna nagroda. Nazwał ją „nagrodą domową”.

– To dowód na to, że to, co zrobiłem, nie poleciało w próżnię – skwitował.

Dla Artura Jaronia nagroda jest ogromnym wyróżnieniem. Żartował, że smakuje wyśmienicie, ale nazwał ją też „pewnym podsumowaniem”.

– Cieszę się, że zostałem doceniony jako artysta, ale też jako organizator. A że odbieram tę nagrodę w roku jubileuszowym Festiwalu imienia Krystyny Jamroz, to traktuję ją jako wyróżnienie dla całego festiwalu, jako tej imprezy, która jest rozpoznawalna w muzycznym świecie. Ale też traktuję ją jako nagrodę dla siebie, bo wielokrotnie koncertowałem w województwie, w Polsce, w różnych krajach. Sławię muzykę polską i naszą świętokrzyską kulturę – zaznaczył.

Solistka Renata Drozd nie ukrywała radości, jednak dodała, że takie „zauważenie”, wiąże się z ogromną odpowiedzialnością.

– Czuję wielką wdzięczność w sercu za dostrzeżenie mojej działalności artystycznej, ale jednocześnie odpowiedzialność i nawet powiedziałabym może górnolotnie – misję, żeby dalej szerzyć tę wysoką kulturę. Staram się jak mogę, przygotowuję programy edukacyjno-artystyczne. Niedawno o Mickiewiczu, jego poezji, a w najbliższy czwartek, o godzinie 19.00, w Muzeum Instrumentów Ludowych w Szydłowcu, w ramach wystawy Zofii Stryjeńskiej wystąpię z utworami ludowymi, opracowanymi przez największych kompozytorów polskich. Zapraszam – zachęcała.

Na gali zabrakło Wiesława Myśliwskiego. Magdalena Kusztal, dyrektor Departamentu Kultury i Dziedzictwa Narodowego Urzędu Marszałkowskiego Województwa Świętokrzyskiego wyjaśniła, że swoje wyróżnienie odbierze on osobiście w pierwszym, możliwym terminie. Dodała, że artysta ten jest wyjątkową postacią, dla wielu osób jednym z najważniejszych twórców.

– Pomimo że Wiesław Myśliwski nie zdobył Nagrody Nobla w dziedzinie literatury, to dla wielu ludzi na tym świecie, w Europie, a na pewno w Polsce należy do jednych z najwybitniejszych pisarzy. Poza tym to jest człowiek, który ma korzenie tutaj, w regionie świętokrzyskim. Prawie w każdej swojej powieści on o tym przypomina i to podkreśla – zaznaczyła.

Podczas wydarzenia wręczono także 10 Świętokrzyskich Nagród Kultury II Stopnia. Otrzymali je: Grzegorz Cuper – znawca i pasjonat sztuki teatralnej, Stanisław Cygan – językoznawca, Dorota Kosierkiewicz – reżyser programów i filmów dokumentalnych o tematyce historycznej, Tamara Maj – artystka, Wojciech Niemczyk i Mariusz Ostrowski – aktorzy, Ryszard Rosiński – malarz, ilustrator, Andrzej Juliusz Sarwa – pisarz, poeta, tłumacz, dziennikarz, Patrycja Zarychta – wokalistka, kompozytorka, nauczycielka śpiewu i emisji głosu oraz zespół redakcyjny „Rocznika Polskiego Towarzystwa Historycznego oddział w Skarżysku-Kamiennej” – Piotr Kardyś, Marcin Medyński, Tadeusz Wojewoda i Krzysztof Zemeła.

Przyznano również jedną Honorową Świętokrzyską Nagrodę Kultury, która trafiła do Kapeli Jędrusie.

W uroczystości wzięli udział parlamentarzyści. Poseł Krzysztof Lipiec wraził zadowolenie, że władza samorządowa pamięta o artystach. Podziękował twórcom.

– Jestem im wdzięczny za to, że przyczyniają się do rozsławiania ziemi świętokrzyskiej w swoich dziełach, które czynią, które pokazują piękno otaczającego nas świata i chwała im za to, bo w ten sposób wspomagają także naszą narodową skarbnicę kultury – powiedział.

Z kolei senator Krzysztof Słoń przyznał, że z jednakowym uznaniem i szacunkiem podchodzi do tych wszystkich, którzy tworzą w regionie życie gospodarcze, naukowe, to związane z edukacją, jak i tych, którzy realizują się poprzez sztukę, są animatorami kultury.

– Bardzo dobrze, że potrafimy ich odnaleźć wokół siebie i nagrodzić ich. To jest również ogromne zadanie dla władz samorządowych, by takich ludzi pokazywać, prezentować ich dzieła i pokazywać społeczeństwu, bo to jest część pielęgnowania naszej tradycji – stwierdził.

Dodatkową atrakcją Inauguracji Roku Kulturalnego i Sezonu Artystycznego 2019/2020 był monodram w wykonaniu Doroty Landowskiej, poświęcony polskiej malarce Zofii Stryjeńskiej pod tytułem „Stryjeńska. Let’s Dance, Zofia!”. Po zakończeniu spektaklu goście zwiedzili Galerię Malarstwa Polskiego i Sztuki Zdobniczej Muzeum Narodowego w Kielcach. Od środy ekspozycja będzie czynna dla wszystkich zwiedzających.

SYLWETKI NAGRODZONYCH:

ŚWIĘTOKRZYSKA NAGRODA KULTURY 2019 I STOPNIA

Andrzej Barański – reżyser filmowy, teatralny i telewizyjny, scenarzysta. Absolwent Wydziału Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Zadebiutował w 1975 r. średniometrażowym filmem telewizyjnym W domu, uhonorowanym m.in. Złotym Ekranem oraz nagrodą za debiut w Gdańsku. W jego dorobku znajdziemy: Dwa Księżyce – adaptacja prozy Marii Kuncewiczowej, Parę osób, mały czas. Andrzej Barański to jeden z najwszechstronniejszych reżyserów, realizuje filmy fabularne, dokumentalne, oświatowe czy animowane. Filmy dokumentalne poświęca najczęściej sztuce to m.in. Strumiłło, Drugi dom, Śladami Tadeusza Makowskiego. W animacjach rysunkowych dominuje tematyka pacyfistyczna, główne utwory to: Konstrukcja, Historia Żołnierza, Armata. Reżyser jest laureatem wielu nagród m.in. Polska Nagroda Filmowa Orzeł 2008 w kategorii najlepszy scenariusz – scenariusz filmu Parę osób, mały czas. W 2011 roku odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Renata Drozd – śpiewaczka operowa, absolwentka Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej im. Bacewiczów w Łodzi. Umiejętności wokalne doskonaliła na kursach mistrzowskich u prof. Ingrid Kremling, prof. Ryszarda Karczykowskiego oraz prof. Christiana Elssnera. Laureatka wielu konkursów wokalnych m.in.: I wyróżnienia oraz nagrody specjalnej za Pieśń Zapomnianą na III Międzyuczelnianym Konkursie Wykonawstwa Polskiej Pieśni Artystycznej w Warszawie (1995 r.), II miejsca w I Ogólnopolskim Konkursie Młodych Sopranów im. Krystyny Jamroz w Busku Zdroju (2002 r.); półfinalistka Konkursu Wokalnego Belvedere w Wiedniu. Jej dorobek artystyczny obejmuje partie operowe i operetkowe: Micaeli w „Carmen” G. Bizeta, Silvy Varescu w „Księżniczce Czardasza” E. Kalmana, Hanny Glavari w „Wesołej Wdówce” Fr. Lehara, Księżnej Marii w „Ptaszniku z Tyrolu” K. Zellera, Saffi w „Baronie Cygańskim” J. Straussa, Rosalindy w „Zemście Nietoperza” J. Straussa, Violetty Valery w „Traviacie” G. Verdiego, partie solową w „Requiem” W.A. Mozarta. Wraz z Filharmonią Świętokrzyską koncertowała w Holandii, Belgii, Luxemburgu, a z orkiestrą pod dyrekcją Marka Tracza koncertowała w Szwecji, Danii, Norwegii i Niemczech. Współpracowała z Operą na Zamku w Szczecinie, była solistką Teatru Muzycznego w Lublinie, związana była z Filharmonią Dowcipu – telewizyjnym programem Waldemara Malickiego i Jacka Kęcika. Wielokrotnie brała udział w międzynarodowych festiwalach: im. K. Jamroz w Busku-Zdroju oraz im. J. Kiepury w Krynicy-Zdroju. Od 2012r. prowadzi klasę śpiewu solowego w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. L. Różyckiego w Kielcach. Jest niezwykle cenionym pedagogiem, jej uczniowie zdobywają laury na konkursach wokalnych. Za wybitne osiągnięcia artystyczne uhonorowana dyplomem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Artur Jaroń – artysta muzyk, pedagog, organizator życia muzycznego. Absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie fortepianu profesor Ireny Sijałowej-Vogel, a także studiów podyplomowych w Konserwatorium Odesskim w klasie profesora Anatolija Kardaszewa. Prowadzi bogatą działalność artystyczną jako solista i kameralista występując z polskimi orkiestrami: Sinfonią Varsovią, Orkiestrą Kameralną Polskiego Radia Amadeus, Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia i Telewizji w Krakowie oraz zespołami wielu filharmonii. Koncertował w Niemczech, Szwecji, Danii, Słowacji, Rosji, na Litwie, Łotwie i Ukrainie. Współpracował z gronem wybitnych polskich dyrygentów m.in. Jerzym Maksymiukiem. Ze skrzypaczką Ludmiłą Worobec-Witek wystąpił w 2005 roku z recitalem w Weill Recital Hall w Nowym Yorku. Od 25 lat jest dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego im. Krystyny Jamroz w Busku-Zdroju, prowadzi także autorską imprezę cykliczną Salon Muzyki Kameralnej w Kielcach. Wielokrotnie nagradzany za działalność artystyczną i organizatorską m.in. Nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaczony medalem Komisji Edukacji Narodowej za pracę pedagogiczną oraz Brązowym Krzyżem Zasługi. Od 2004 r. pełni funkcję dyrektora Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych im. L. Różyckiego w Kielcach. Jest inicjatorem Ogólnopolskiego Konkursu dla Młodych Wokalistów im. K. Jamroz, Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. M. Moszkowskiego w Kielcach, Ogólnopolskiego Festiwalu Skrzypcowego oraz Ogólnopolskiego Festiwalu Konkursu Gitara viva.

Wiesław Myśliwski – pochodzący z Dwikóz koło Sandomierza, uznawany przez znawców literatury współczesnej za jednego z najwybitniejszych żyjących pisarzy polskich. Jest autorem powieści: „Nagi sad”, „Pałac”, „Kamień na kamieniu”, „Widnokrąg”, „Traktat o łuskaniu fasoli”, „Ostatnie rozdanie”, „Ucho igielne” i dramatów: „Złodziej”, „Klucznik”, „Drzewo”, „Requiem dla gospodyni”. Utwory W. Myśliwskiego wielokrotnie ekranizowano i realizowano w teatrach, realizacji filmowych i teatralnych dokonywali m.in. Izabela Cywińska, Wojciech Marczewski, Kazimierz Dejmek, Ryszard Ber, Tadeusz Junak, Bogdan Tosz. W kieleckim Teatrze im. S. Żeromskiego w styczniu 2019 r. odbyła się premiera „Widnokręgu” w reżyserii Michała Kotańskiego. Ukazało się dotychczas czterdzieści przekładów jego powieści i dramatów. Książki Myśliwskiego przełożono dla czytelników w: Anglii, Stanach Zjednoczonych, Rosji, Czechach, Słowacji, Słowenii, Litwie, Łotwie, Estonii, Rumunii, Niemczech, Holandii, Francji, Izraelu, Chorwacji, Hiszpanii, we Włoszech, Serbii, Turcji, Gruzji i na Węgrzech. W. Myśliwski ceniony jest za niezwykłą umiejętność ukazywania świata przez pryzmat doświadczeń i przeżyć pojedynczego człowieka, losów ludzi w ich prywatnym wymiarze. Pisarz był wielokrotnie odznaczany i nagradzany, otrzymał: Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP, Złoty Medal „Zasłużony Kulturze. Gloria Artis”; dwukrotnie Nagrody Literackie „Nike”, Złote Berło Fundacji Kultury Polskiej; Nagrodę Literacką m.st. Warszawy, Poznańską Nagrodę Literacką, Nagrodę Literacką Gdynia, jak również Nagrodę Ministra Dziedzictwa Narodowego.

ŚWIĘTOKRZYSKA NAGRODA KULTURY 2019 II STOPNIA

Grzegorz Cuper – znawca i pasjonat sztuki teatralnej, autor wydawnictw poświęconych historii Teatru im. S. Żeromskiego w Kielcach od okresu powojennego do dziś, a także współorganizator przedsięwzięć kulturalnych. Recenzent czasopism: „Teraz” i „Ikar”. Autor trzech zestawień bibliograficznych: Teatr imienia Stefana Żeromskiego w Kielcach: 1944/45 – 1994/95: zestawienie bibliograficzne: premiery, obsady, recenzje; Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach 1995/1996-2002/2003: zestawienie bibliograficzne premiery, obsady, recenzje; Dyrekcja Piotra Szczerskiego 1992/1993-2014/2015: zestawienia bibliograficzne, premiery, obsady, recenzje, w których ustalił repertuar Teatru od 1945 do czasów obecnych. Opracowania te stanowią podstawę dla badaczy zajmujących się kielecką sceną i stały się bazą do powstania najbardziej obszernej publikacji wydanej pod redakcją merytoryczną Grzegorza Cupera, II tomu katalogu wydanego z okazji jubileuszu kieleckiego Teatru pt. 140 lat Teatru w Kielcach: od Teatru Ludwika do Teatru im. Stefana Żeromskiego: kronika 1879-2019. G. Cuper wspiera kielecki teatr w działaniach promocyjnych oraz organizacji takich przedsięwzięć jak: wernisaż i finisaż wystawy pod hasłem Od „Balladyny” po „Ciemności”, 20 plakatów na 20 lat województwa z okazji jubileuszu 20-lecia istnienia województwa świętokrzyskiego, W stronę niepodległości – wystawy przygotowanej w 100-lecie odzyskania przez Polskę niepodległości. Był przewodnikiem po wystawie przygotowanej w Muzeum Diecezjalnym w Kielcach, poświęconej karierze znanego i cenionego aktora – Edwarda Kusztala. Był zastępcą dyrektora Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej w Kielcach przez 30 lat.

Stanisław Cygan – dr hab. prof. Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach – językoznawca, pracownik naukowo-dydaktyczny Instytutu Filologii Polskiej, z-ca kierownika ds. merytorycznych Centrum Kultury i Języka Polskiego UJK w Kielcach, lektor języka polskiego jako obcego. W swoim dorobku posiada 4 publikacje książkowe, 8 redagowanych książek i dwie publikacje elektroniczne oraz artykuły naukowe dotyczące głównie dialektologii polskiej, a w szczególności zagadnień języka ludowego Kielecczyzny oraz terenu Opoczyńskiego. Wyniki jego badań prezentowane są na wielu konferencjach naukowych organizowanych przez ośrodki naukowe w kraju (UW, UJ, UŁ, UG, UAM, UwB, UP w Krakowie, UP-H w Siedlcach, UKSW) i za granicą (Ukraina, Rosja, Białoruś, Czechy) oraz regionalne towarzystwa naukowe. Jest autorem publikacji poświęconych gwarze i życiu codziennemu wsi kieleckiej: „Słownictwo pism Stefana Żeromskiego”, t. 9. „Na świętokrzyskim gwarowym gościńcu. Pogwarki. Słowniczek”, „Z gwary świętokrzyskiej. Świat dawnej wsi w relacjach mieszkańców. Pogwarki. Twórczość ludowa. Słowniczek”. Prace naukowe Stanisława Cygana prezentują wyniki badań nad gwarami kieleckimi w różnych aspektach (zmiany w słownictwie mieszkańców wsi w kontekście przemian społeczno-kulturowych, język w świadomości mieszkańców wsi, gwary kieleckie jako element niematerialnego dziedzictwa kulturowego). Od kilku lat jest przewodniczącym jury na Regionalnym Przeglądzie Gadek „Toto nase ludowe godanie” w WDK w Kielcach, Świętokrzyskim Przeglądzie Teatrów Wiejskich w WDK w Kielcach, także na XX Powiatowym Przeglądzie Zespołów Folklorystycznych i Solistów w Chmielniku. Ponadto S. Cygan jest ekspertem w projekcie „Bez kołaczy nie wesele. Przegląd obrzędowości weselnej” realizowanym przez Stowarzyszenie Grupa Inicjatywna POD PRĄD z Suchedniowa. Prowadził warsztaty naukowe dla członków zespołów obrzędowych powiatu kieleckiego w ramach szwajcarskiego projektu pod nazwą „Świętokrzyskie – kolebką tradycji” oraz wiele innych działań mających na celu ocalenie od zapomnienia języka naszych przodków.

Dorota Kosierkiewicz – reżyser programów i filmów dokumentalnych traktujących o historii, ważnych wydarzeniach i zasłużonych ludziach regionu świętokrzyskiego, emitowanych na antenie ogólnopolskiej TVP oraz prezentowanych na ogólnopolskich festiwalach filmowych, m.in. „Polowanie na kata”, „Idąc ku wolności”, „Kazania w podróży”, „Trzynastacy – szlakiem wileńskiej kadrówki”. Współpracując z Ośrodkiem Myśli Patriotycznej i Obywatelskiej w Kielcach zrealizowała kilka filmów dokumentalnych dot. tragicznych losów ludzi podczas II wojny światowej oraz osób związanych z historią kieleckiego więzienia. Aktualnie D. Kosierkiewicz we współpracy z ww. Ośrodkiem zbiera relacje świadków wydarzeń historycznych w kraju i za granicą w ramach programu „Świadek epoki”. Jest także autorką programu historycznego „Koło się kręci” emitowanego na antenie TVP Historia, prowadzi stronę historyczną Tygodnika eM Kielce. Działalność Doroty Kosierkiewicz służy odkrywaniu nieznanych kart historii, dokumentowaniu przeszłości oraz przekazywaniu świadectw przeszłości dla kolejnych pokoleń.

Tamara Maj – twórczość w dziedzinie malarstwa, fotografii, kolażu, tkaniny i wikliny artystycznej składają się na dorobek twórczy T. Maj, która od 25 lat nieprzerwanie jest związana z Galerią Zielona w Busku Zdroju jako pracownik. Swoje dzieła prezentowała na 66 wystawach indywidualnych, m.in. w Busku-Zdroju, Kielcach, Sandomierzu, Tarnowie, Warszawie, czy Wrocławiu. Tamara Maj brała także udział w ponad 250 wystawach konkursowych, zbiorowych i poplenerowych, również poza granicami kraju, oraz w 40 plenerach. Na przestrzeni 25 lat pracy w buskiej galerii przygotowywała ponad 400 wystaw prac innych autorów. Dzieli się swoją twórczością przekazując swoje prace na cele charytatywne i ważne cele społeczne. Do najważniejszych nagród i wyróżnień, które dotychczas zdobyła zaliczyć należy: trzy nagrody na Przedwiośniu, nagrodę na 9.Międzynarodowym Biennale Artystycznej Tkaniny Lnianej w Krośnie, Nagrodę Specjalną na I Przeglądzie Sztuki Współczesnej Nowa Awangarda w Katowicach oraz nagrodę na XIII Ogólnopolskiej Wystawie Pedagogów Plastyki w Rzeszowie. W 2018 r. obchodziła 35-lecie twórczości artystycznej.

Wojciech Niemczyk – aktor związany z Teatrem im. Stefana Żeromskiego w Kielcach od 2008 r., ceniony przez krytyków i publiczność, czego dowodzą recenzje w prasie krajowej i międzynarodowej oraz zdobyte 2 statuetki Dzikiej Róży w plebiscycie publiczności organizowanym na podsumowanie sezonu artystycznego w Teatrze. Absolwent krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, debiutował na kieleckiej scenie w spektaklu „Nocą na pewnym osiedlu” H. Bergera w reż. P. Siekluckiego. W pamięci publiczności teatralnej zapisał się szczególnie rolami: Dealera w „Samotności pól bawełnianych” Bernarda-Marie Koltèsa (który to spektakl z niebywałym sukcesem prezentowano na licznych festiwalach w kraju i na czterech kontynentach); rolą Karola w „Joannie Szalonej; Królowej”, Piotra III w „Carycy Katarzynie” Jolanty Janiczak w reż. W. Rubina, Elwooda Barnesa/Mickey’a Nestora w „Harper” Simona Stephensa w reż. G. Wiśniewskiego, tytułową rolą w „Świętoszku” Moliera w reż. E. Rucińskiej, Mani w „»[Prawie równo]” Jonasa Hassena Khemiri w reż. Uny Thorleifsdottir, cara w „Rasputinie” Jolanty Janiczak w reż. W. Rubina czy Henryka w „1946” Tomasza Śpiewaka w reż. R. Brzyka. W br. wcielił się w głęboko liryczną rolę Narratora w spektaklu „Widnokrąg” Wiesława Myśliwskiego w reż. Michała Kotańskiego z okazji jubileuszu 140-lecia istnienia kieleckiej sceny. Współpracował z uznanymi reżyserami m.in. Ewą Rucińską związaną z francuskimi teatrami, Mikołajem Grabowskim, także aktorem i pedagogiem czy Mają Kleczewską, zdobywczynią weneckiego Srebrnego Lwa. Wojciech Niemczyk odnosi także sukcesy w filmie. Zagrał główne role w filmie „Wyklęty” Konrada Łęckiego oraz w filmie „Z miłości” Anny Jadowskiej, gdzie partnerował Ewie Szykulskiej i Danielowi Olbrychskiemu.

Mariusz Ostrowski – aktor teatralny i filmowy, absolwent Studium Wokalno-Aktorskiego w Gdyni oraz Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Współpracuje z wieloma teatrami w kraju: Teatrem Polskim w Szczecinie, Teatrem Muzycznym we Wrocławiu, Teatrem Studio w Warszawie, a obecnie związany jest z Teatrem im. S. Jaracza w Łodzi. Jest wykładowcą na Akademii Muzycznej w Łodzi. Brał udział w projektach propagujących sztukę, m.in. „Dzieciaki Czytaki” (czytanie fragmentów powieści w szkołach), spotkania z aktorem, „Hamlet” w Filharmonii Łódzkiej. Koncertuje także z projektem „Queen Symfonicznie” wcielając się w rolę Freddie’go Mercury. Zagrał w kilkudziesięciu filmach, serialach i teatrach telewizyjnych. Chętnie przyjmuje role, których akcja związana jest z historią regionu świętokrzyskiego. Jest laureatem m.in. Grand Prix oraz głównej nagrody męskiej na XXV Konkursie Polskiej Sztuki Współczesnej za spektakl „Najmrodzki, czyli dawno temu w Gliwicach” (2019), Grand Prix na Festiwalu Dwa Teatry w Sopocie za spektakl i główną rolę Teatru TV „Inspekcja” (2018), nagrody Brylant „Dziennika Łódzkiego” za rolę Fredera w spektaklu „Choroba młodości” w Teatrze Nowym w Łodzi (2006) i wielu zbiorowych nagród. Angażuje się w akcje charytatywne i społeczne, był Ambasadorem akcji „Kielce dla Syrii”, bierze udział w koncertach organizowanych w celach dobroczynnych.

Ryszard Rosiński – malarz, artysta niezależny, autor ilustracji do książek autorstwa Krzysztofa Gibaszewskiego „W poszukiwaniu czegoś” i „Takaselandia”. Jego charakterystyczne dzieła przepełnione są symboliką, niepokojącą melancholią. W ubiegłym roku ukazał się 1-szy album artysty pt. ”Surrealizm”. Galeria jego obrazów znajduje się w Miejskim Centrum Kultury w Skarżysku-Kamiennej. Jest członkiem Skarżyskiego Klubu Twórców SKART. Artysta chętnie przekazuje swoje obrazy na licytacje w celach charytatywnych, jego prace cieszą się także dużym zainteresowaniem na ogólnopolskich i zagranicznych aukcjach.

Andrzej Juliusz Sarwa – pisarz, poeta, tłumacz, dziennikarz. Autor 8 powieści: „Pąsowy liść klonu”, „Opowieść o Halinie córce Piotra z Krępy”, „Uwikłany”, „Cień władcy sabatu”, „Szepty i cienie”, „Ziarna ocalenia”, „Wieszczba krwawej głowy”, „Cmentarz św. Medarda”, „Syn cienistej strony”, „Tuman krwawej mgły”. Ponadto jest autorem 7 zbiorów opowiadań, zbioru esejów, tomu wierszy oraz współautorem przekładu arcydzieła literatury walijskiej „Mabionogion” i przekładów kilku innych arcydzieł literatury światowej. Od debiutu w 1975 r. autor wydal ogółem 226 książek, współpracując z 30 wydawnictwami w 15 miastach i 4 krajach. Jego teksty z zakresu literatury pięknej oraz publikacje fachowe były tłumaczone na wiele języków obcych m.in. angielski, francuski, hiszpański rosyjski czy japoński. Jest członkiem Stowarzyszenia Autorów Polskich, Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, Związku Literatów Polskich. Jest pomysłodawcą, współzałożycielem oraz redaktorem merytorycznym sandomierskiego Wydawnictwa Armoryka, które publikuje wiele cennych serii wydawniczych m.in. Biblioteka Tradycji Sandomierskiej.

Patrycja Zarychta – wokalistka, kompozytorka, nauczycielka śpiewu i emisji głosu, absolwentka Akademii Muzycznej w Katowicach na Wydziale Jazzu i Muzyki estradowej. Współpracowała z uznanymi muzykami m.in. Herbie Hancockiem, Michałem Urbaniakiem, z którym nagrała 3 albumy, Piotrem Żaczkiem, Wojtkiem Pilichowskim, Arkiem Skolikiem, Femi Temowo. Swoją twórczość prezentowała na festiwalach jazzowych w Polsce np. Warsaw Summer Jazz Days, Jazz Jamboree, także na Festiwalu w Opolu, Woodstock. W 2017 r. ukazał się jej debiutancki album „Szczęście”, który jest efektem współpracy m.in. z M. Urbaniakiem. Artystka jest organizatorką licznych warsztatów wokalno-instrumentalnych adresowanych do uzdolnionej muzycznie młodzieży i dzieci („Muzyczne Mostki” – zrealizowano 6 edycji, „Laboratorium Głosu”, „Samogłoska”). Chętnie udziela się muzycznie na koncertach charytatywnych.

Zespół redakcyjny „Rocznika Polskiego Towarzystwa Historycznego Oddział w Skarzysku-Kamiennej”: Piotr Kardyś, Marcin Medyński, Tadeusz Wojewoda, Krzysztof Zemeła. Od 2010 r. wydano 9 tomów „Rocznika”, naukowego czasopisma, posiadającego Radę Naukową i zespół stałych recenzentów złożonych z pracowników naukowych reprezentujących ośrodki badawcze i naukowe. Od 2014 r. czasopismo indeksowane jest w międzynarodowej bazie czasopism naukowych Index Copernicus International Journals Master List oraz w bazie czasopism humanistycznych i społecznych Muzeum Historii Polski „BazHum”. Zakres tematyki poruszanej na łamach „Rocznika” wykracza poza region, a wśród autorów publikujących w czasopiśmie są osoby reprezentujące środowiska naukowe z całej Polski. Periodyk trafia do bibliotek naukowych w kraju, a także do bibliotek zagranicznych – do Biblioteki Uniwersytetu Harvarda czy British Library. Nad całością prac redaktorskich, jak również nad stroną finansową publikacji, czuwa zespół redakcyjny w składzie Piotr Kardyś, Marcin Medyński, Tadeusz Wojewoda, Krzysztof Zemeła.

ŚWIĘTOKRZYSKA NAGRODA KULTURY 2019 – NAGRODA HONOROWA

Kapela Jędrusie – zespół 6-osobowy działający od 1999 r. W okresie 20-letniej aktywności artystycznej wystąpili na ponad 500 imprezach okolicznościowych prezentując folklor regionu ziemi świętokrzyskiej, także poza granicami kraju. Zdobywcy wielu nagród na przeglądach i festiwalach, m.in. XXXIV Buskich Spotkaniach z Folklorem (II miejsce w 2000 r., Nagroda Grand Prix im. Piotra Gana w 2002 r.), wyróżnienie na Ogólnopolskim Festiwalu Kultury Młodzieży Szkolnej w Kołobrzegu (2001 r.), I miejsce na XII Świętokrzyskim Konkursie Kolęd i Pastorałek we Włoszczowie (2001 r.). Zespół reprezentował Województwo Świętokrzyskie podczas Międzynarodowych Targów Turystycznych w Berlinie w 2001 r. oraz podczas otwarcia Biura Regionalnego w Brukseli w 2004 r. Wielokrotnie „Jędrusie” uczestniczyli w programach telewizyjnych TVP 1, TVP 2 i Polsat. W 2012 r. ukazała się 1-sza płyta ,,POWER FOLK”, a w 2017 r. ,,To dla Ciebie dziś gramy”. Kapela nagrała 10 teledysków na terenie regionu promując krajobrazy ziemi świętokrzyskiej. Wykonania muzyczne kapeli charakteryzuje czystość stylu ludowego pod względem repertuaru, jak i sposobu grania, typowego dla najlepszych samorodnych muzykantów. Stroje ludowe oraz instrumentacja oddają specyficzny charakter muzyki ludowej. Repertuar kapeli Jędrusie obejmuje zarówno muzykę regionu krakowskiego, jak i kieleckiego. Kompozycje tradycyjnych melodii ludowych w aranżacji kapeli oraz jej własne kompozycje cieszą się dużym zainteresowaniem na kanałach YouTube, stacji radiowych i telewizyjnych promujących muzykę ludową oraz folk. Nowatorskie aranżację z nutką tradycji sprawiają że są ponad pokoleniami. W br. kapela „Jędrusie” obchodzi XX-lecie twórczości artystycznej. Kapela „Jędrusie” jest dobrym ambasadorem kultury ludowej naszego regionu.