M10D 215,072 MHz Zadzwoń do studia 41 200 20 20 
Pomnik dr. Stanisława Ignacego Łaszczyńskiego, naukowca i wynalazcy, związanego z regionem świętokrzyskim odsłonięto na ulicy Sienkiewicza w Kielcach. Żyjący w latach 1872 – 1939 naukowiec zasłynął jako wynalazca nowej metody pozyskiwania miedzi i cynku, która do dziś używana jest w hutach na całym świecie.
Idea powstania pomnika pojawiła się 2 lata temu. Jej inicjatorami są: Muzeum Wsi Kieleckiej, Instytut Pamięci Narodowej, PTTK, ale także Akademia Górniczo-Hutnicza i Komisja Metalurgiczna Polskiej Akademii Nauk. Profesor Mirosław Karbowniczek, prorektor AGH, zwracał uwagę na osiągnięcia Stanisława Łaszczyńskiego. Mówił także o bogatej historii metalurgicznej naszego regionu.
– Łaszczyńskim w 1902 roku opatentował metodę wytwarzania miedzi z rud ubogich w surowiec. To była technologia, którą testował w swojej firmie. Technologia ponadczasowa. Minęło ponad sto lat i wciąż jest ona stosowana. To było wydarzenie na skalę światową – powiedział profesor Mirosław Karbowniczek.
Leszek Bukowski z kieleckiej delegatury IPN zaznacza, że miejsce, w którym stanął pomnik nie jest przypadkowe. To właśnie na tej ulicy kielecki wynalazca został zastrzelony przez niemieckich żołnierzy we wrześniu 1939 roku, stając w obronie pary prowadzonej na rozstrzelanie.
Udział w uroczystości odsłonięcia brał wnuk Bolesława Łaszczyńskiego brata słynnego wynalazcy.
– Trudno wyrazić zadowolenie i podziw dla mieszkańców regionu, którzy wnieśli wkład w powstanie tego pomnika. Pamięć jest podtrzymywana. Dysponujemy negatywami fotograficznymi, które przekażemy Muzeum Narodowemu. To są negatywy z czasu kiedy Łaszczyńscy działali w Miedziance – powiedział Michał Łaszczyński.
Stanisław Ignacy Łaszczyński po zakończeniu studiów zamieszkał w pobliżu góry Miedzianki, gdzie wraz z bratem Bolesławem założył towarzystwo akcyjne „Zofia”, zajmujące się produkcją miedzi. Jak opowiada Jan Główka – dyrektor Muzeum Historii Kielc, Łaszczyński wsławił się również jako chemik i wynalazca nowego materiału wybuchowego o nazwie „Miedziankit”. Oprócz Miedzianki materiał ten wykorzystywany był m.in. w kamieniołomach w Japonii i Rosji w Ameryce i Afryce Południowej.
