M10D 215,072 MHz Zadzwoń do studia 41 200 20 20 
W „Czasie dla zdrowia” rozmawialiśmy o niedokrwistości, inaczej zwaną anemią. Państwa i naszym gościem był profesor Marcin Pasiarski, kierownik Kliniki Hematologii i Transplantacji Szpiku w Świętokrzyskim Centrum Onkologii.
– Panie profesorze, jak wiele osób cierpi na anemię?
Nikt nie prowadzi szczegółowych statystyk, ale w populacji polskiej jest to dość częste schorzenie. Szacuje się, że dotyka około 100 do 150 osób na 100 tysięcy mieszkańców. Częściej na niedokrwistość cierpią kobiety, zwłaszcza panie w wieku rozrodczym. Wynika to z miesiączkowania, co w konsekwencji prowadzi do ubytku żelaza.
– Kiedy możemy mówić o niedokrwistości?
Anemia, według podręcznikowych definicji występuje wtedy, gdy u kobiet w badaniu morfologii krwi stwierdzamy poziom hemoglobiny poniżej 12 gram na decylitr, a u mężczyzn poniżej 13 gram na decylitr. Niedokrwistość możemy podzielić na różne fazy zaawansowania. Pierwsza, to łagodna, gdy ten poziom hemoglobiny jest w granicach 12, a 10 gram na decylitr. O niedokrwistości umiarkowanej można mówić wtedy, gdy poziom hemoglobiny jest pomiędzy 8 a 10 gram na decylitr. Natomiast, gdy poziom hemoglobiny jest poniżej 8 gram na decylitr, wówczas mówimy o niedokrwistości ciężkiej. Jeżeli ten poziom hemoglobiny jest jeszcze niższy, czyli poniżej 6 gram na decylitr, wówczas jest to anemia zagrażająca życiu. Jednak w tym przypadku zawsze trzeba zweryfikować w jakim stanie ogólnym jest pacjent i czy tej anemii towarzyszą jakieś inne choroby obciążające szczególnie układ krążenia chorego.
– Jakie są przyczyny anemii?
Najczęstsza, to niedobór żelaza, który dotyczy 95 procent rozpoznawalnych przez nas niedokrwistości. Pozostałe przyczyny, to niedobór witaminy B12, kwasu foliowego. Natomiast pozostałe niedokrwistości rozpoznajemy u osób z towarzyszącymi innymi chorobami. Wówczas mówimy o niedokrwistości w przebiegu innych chorób przewlekłych.
– Objawy niedokrwistości, przynajmniej na początku, można pomylić ze zwykłym przemęczeniem.
Tak. Człowiek jest osłabiony, apatyczny, nic mu się nie chce, jest ospały, mogą pojawić się zawroty i bóle głowy, zaburzenia koncentracji, zaburzenia zapamiętywania, zmniejszenie tolerancji wysiłku fizycznego. W przypadku niedoboru żelaza pojawią się zaburzenia w odczuwaniu smaku, zwiększona łamliwość paznokci, zwiększona łamliwość włosów. Tych objawów, w miarę trwania i pogłębiania się choroby, przybywa coraz więcej. Z czasem utrudniają one wręcz normalne funkcjonowanie, utrudniają wykonywania najprostszych czynności.
W przypadku niedoboru witaminy B12 do tych wszystkich objawów wymienionych wcześniej, mogą również dołączyć objawy neurologiczne pod postacią zaburzeń czucia, zaburzeń neurologiczno-psychiatrycznych, nawet z objawami z obrębu rdzenia kręgowego i zaburzeniami chodu. To już jest bardzo późna faza choroby.
– Jak można leczyć anemię?
Najprostszy sposób, to suplementacja, czyli doustne podawanie preparatów żelaza.
Posłuchaj całej rozmowy
Część pierwsza:
Cześć druga:
