Władysław Dziadosz – urodził się 13 lutego 1893 roku. Doktor praw. W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich – oficer II baonu 5. Pułku Legionów, ciężko ranny w bitwie pod Konarami 23 maja 1915 r.
W opinii swego ówczesnego przełożonego, gen. dyw. Leona Berbeckiego „był zawsze dowódcą dającym wzór honoru, pewności siebie w niebezpieczeństwie, wywierał wybitnie dodatni wpływ na szeregi i kolegów”. W latach 1917-1918 komendant POW w Tarnowie, w 1918 r. uczestnik obrony Lwowa, później oficer Wojska Polskiego w czasie wojny polsko-sowieckiej 1920 r.
30 lipca 1929 r. został przeniesiony ze stanowiska naczelnika Wydziału w Urzędzie Wojewódzkim w Tarnopolu do Kielc, gdzie objął funkcję wicewojewody kieleckiego. Dekretem ministra spraw wewnętrznych z 25 lutego 1930 r. został z kolei przeniesiony do Urzędu Wojewódzkiego w Białymstoku, gdzie powierzone zostało mu stanowisko wicewojewody białostockiego. Pełnił następnie funkcję dyrektora biura Sejmu w Warszawie oraz naczelnika wydziału bezpieczeństwa w Urzędzie Wojewódzkim w Krakowie.
Postanowieniem Prezydenta RP z 3 lipca 1934 r. został mianowany wojewodą kieleckim. Ostatni, najdłużej urzędujący wojewoda okresu międzywojennego, zadania swe wypełniał do wybuchu II wojny światowej. Od 1939 r. na emigracji w Londynie, gdzie zmarł 13 marca 1980 r.