M10D 215,072 MHz Zadzwoń do studia 41 200 20 20 
Czytaj również
Tadeusz Ludwik Piskor urodził się 1 lutego 1889 r. w Borze pod Ostrowcem. W 1907 r. ukończył gimnazjum filologiczne w Warszawie, a następnie w 1908 r. rozpoczął studia na uniwersytecie w Liege w Belgii na Wydziale Nauk Ścisłych. Na uczelni był jednym z założycieli Związku Walki Czynnej.
W 1910 r. przeniósł się do Lwowa, gdzie kontynuował naukę na Politechnice Lwowskiej.
Jest aktywnym działaczem w Związku Strzeleckim. W 1912 r. po ukończeniu kursu oficerskiego otrzymał od Komendanta Głównego Józefa Piłsudskiego odznakę tzw. „parasol”. Po wybuchu I wojny światowej w sierpniu 1914 r. Piskor rozpoczął służbę w Legionach Polskich. Początkowo pracował w sztabie I Brygady, następnie dowodził m.in. batalionami w 1 i 5 pułku piechoty.
W marcu 1917 r. ukończył kurs Sztabu Generalnego, po którym objął dowództwo l pułku piechoty Legionów. Po kryzysie przysięgowym w 1917 r. został internowany przez Niemców w obozie w Beniaminowie.
Uwolniony pod koniec września 1918 r. współpracował z Polską Organizacją Wojskową. Służbę w Wojsku Polskim rozpoczął na początku listopada 1918 r. Kilka miesięcy później został szefem sztabu Grupy Operacyjnej „Bug”. W czasie walk z Ukraińcami pod Bełzem został ranny. Od listopada 1919 do lipca 1920 r. pełnił obowiązki adiutanta generalnego Naczelnego Wodza Józefa Piłsudskiego. Należał w tym okresie do najbliższych współpracowników marszałka Piłsudskiego.
W 1923 r. ukończył kurs informacyjny dla wyższych dowódców przy Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie, a w 1924 r. kurs w Centrum Wyższych Studiów Wojskowych. W czasie zamachu majowego w 1926 r. opowiedział się po stronie marszałka Piłsudskiego. 28 czerwca 1926 r. mianowany został szefem Sztabu Generalnego (od 1928 r. Sztabu Głównego), uzyskując w 1928 r. stopień generała dywizji.
Po rozpoczęciu niemieckiej agresji na Polskę gen. Piskor 4 września 1939 r. otrzymał rozkaz zorganizowania Armii „Lublin”. Podporządkowano mu również Armię „Kraków”. W czasie kampanii jego zadaniem początkowo była obrona środkowej Wisły, a następnie dotarcie na przedmoście rumuńskie. Po bitwie pod Tomaszowem Lubelskim 20 września 1939 r. wydał rozkaz kapitulacji. Do końca wojny przebywał w niemieckiej niewoli, w kilku obozach: kierował tam działalnością konspiracyjną. Protestował przeciwko próbom separowania oficerów WP pochodzenia żydowskiego.
W kwietniu 1945 r. po wyzwoleniu wyjechał do Wielkiej Brytanii i zamieszkał w Londynie. Był członkiem Komisji Historycznej Sztabu Głównego oraz przewodniczącym Komisji do Spraw Żołnierzy 1939 r. Zmarł 22 marca 1951 r. w Londynie. W 1990 r. urna z jego prochami spoczęła na cmentarzu wojennym w Tomaszowie Lubelskim.
Tadeusz Piskor odznaczony był m. in.: Orderem Virtuti Militari kl. V, Krzyżem Niepodległości, Orderem Polonia Restituta kl. III i IV, czterokrotnie Krzyżem Walecznych oraz Złotym Krzyżem Zasługi.
