Ponad trzy tysiące osób wzięło udział w procesji Bożego Ciała ulicami Kielc, której przewodniczył biskup kielecki Jan Piotrowski. Uroczystości rozpoczęła msza święta w kościele św. Wojciecha. Następnie orszak przeszedł ulicami miasta na plac przed katedrą, gdzie biskup wygłosił homilię do wiernych.
Zdaniem mieszkańców, z którymi rozmawiał nasz reporter, udział w procesji Bożego Ciała to manifestacja wiary, pokazująca również nasze przywiązanie do chrześcijańskich korzeni. – Jesteśmy chrześcijanami, dlatego razem z innymi wychodzimy z innymi ludźmi, aby pokazać, że Chrystus jest wśród nas. Ta tradycja trwa w naszym społeczeństwie od tylu, lat, że nikogo nie powinny dziwić tłumy wiernych, które w ten sposób adorują Najświętszy Sakrament. Jako katolicy nie możemy się wstydzić okazywania naszej wiary – podkreślają mieszkańcy.
Z uroczystością Bożego Ciała w przeszłości wiązało się wiele tradycji i obrzędów ludowych. Jedną z nich było zabieranie brzozowych gałązek z ołtarzy. Jak się okazuje ta tradycja jest równie chętnie kultywowana współcześnie.
Jak podkreśla pani Barbara, brzozowe gałązki przynoszą szczęście i radość, dla całego domu. – Gałązki chronią dom, między innymi od piorunów i ponadto zapewniają zdrowie i zgodę. Inni natomiast podkreślają, że tradycję tę zaszczepili u nich rodzice, i teraz mimo mieszkania w bloku, również zbierają gałązki z ołtarzy Bożego Ciała.
Po uroczystości wierni mogli zabrać ze sobą bochenki chleba. Na schodach katedry ustawiono wzorem Ewangelii 7 koszy z chlebem.
Jak wyjaśnia Leszek Gawlik, etnograf z parku etnograficznego w Tokarni, uroczystości Bożego Ciała, na dawnej wsi wiązała się z bogatą obrzędowością i symboliką, a obrywanie gałązek brzozowych miało bardzo istotne znaczenie. – Wiemy, ze źródeł, że brzozowe gałązki zabierane z ołtarzy miały chronić dom i obejście przede wszystkim od burz. Ludzie obawiali się między innymi uderzeń pioruna, i intensywnych opadów które mogły zniszczyć uprawy.
Ponadto jak podkreśla Leszek Gawlik, w trakcie oktawy Bożego Ciała chłopi wili wianki z ziół i roślin dostępnych w gospodarstwie, które były wykorzystywane w celach leczniczych zarówno dla zwierząt jak i ludzi.