M10D 215,072 MHz Zadzwoń do studia 41 200 20 20 
Ukazał się najnowszy raport dotyczący zasadności szczepień noworodków i małych dzieci przeciwko chorobom zakaźnym. Co zawiera i czy faktycznie konieczne jest szczepienie dzieci? O tym rozmawialiśmy z dr Grażyną Pazerą, kierownik Kliniki Neonatologii w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Kielcach, zastępcą rzecznika odpowiedzialności zawodowej Świętokrzyskiej Izby Lekarskiej w Kielcach.
– Pani doktor, lekarze podkreślają, że szczepienie dziecka przeciw chorobom zakaźnym ma bardzo duże znaczenie nie tylko dla jego zdrowia, ale też i życia. Dlaczego?
Szczepienie dziecka chroni go przed wieloma chorobami zakaźnymi, które są potencjalnie śmiertelne albo powodują zagrożenie zdrowia i powikłania, niepełnosprawność. 20. kwietnia tego roku ogłoszono stanowisko Naczelnej Rady Lekarskiej dotyczące szczepień. Zespół ekspertów sprawdzał i badał, czy szczepienie jest bezpieczne, jakie mogą się pojawić odczyny poszczepienne, dlaczego szczepienie jest ważne i czy należy je kontynuować. Bardzo się cieszę, że po raz kolejny mogę powiedzieć, że dzięki szczepieniom wiele groźnych chorób udało się wyeliminować. Raport mówi o tym, że szczepienia są najskuteczniejszym i najbezpieczniejszym sposobem zapobiegania chorobom zakaźnym. Szczepienia są najważniejszym, może największym osiągnięciem medycyny. To dzięki szczepieniom udało się zabezpieczyć zdrowie i życie przed 26. chorobami zakaźnymi.
– Najwięcej szczepień dziecko przechodzi w pierwszym roku życia. Wielu rodziców obawia się, czy jest to odpowiedni czas, ponieważ ich dziecko jest jeszcze małe.
Rzeczywiście, rodzice bardzo często pytają nas, czy ich dziecka nie można by było zaszczepić kiedy będzie większe, silniejsze. My wówczas tłumaczymy tym rodzicom, że faktycznie dziecko w tym pierwszym roku życia, kiedy jest karmione piersią, zabezpieczone jest przed wieloma chorobami. Wynika to z tego, że matka w trzecim trymestrze ciąży przekazuje mu przeciwciała przeciwko wielu chorobom zakaźnym, które wcześniej przeszła albo została na nie zaszczepiona. Musimy jednak pamiętać, że półroczne czy roczne dziecko kontaktuje się już z innymi osobami, wychodzi na dwór z rodzicami na spacer. Wówczas może być narażone na zachorowanie na groźne choroby. Stąd tak dużo szczepień jest w pierwszym roku życia, by dziecko uzyskało tzw. kompetencję immunologiczną.
– Jakie szczepienia obowiązkowe powinien przejść noworodek w pierwszym miesiącu życia?
To szczepienie WZW B, czyli przeciw żółtaczce typu B oraz przeciwko gruźlicy. Na te choroby noworodek powinien być zaszczepiony w pierwszej dobie życia, oczywiście, jeżeli stan jego zdrowia jest dobry. O tym decyduje lekarz. Natomiast po ukończeniu 6. tygodnia życia dziecko powinno być zaszczepione dawką przypominającą przeciw WZW typu B i po raz pierwszy dziecko otrzymuje szczepionkę przeciwko tężcowi, błonicy, krztuścowi i pneumokokom oraz Haemophilus influenzae (zakażenie, które zagraża życiu, dotyczące posocznicy, u dzieci wywołuje zapalenie opon mózgowo – rdzeniowych).
– Kolejne miesiące, to kolejne szczepienia.
Tak. Zazwyczaj po czterech tygodniach od poprzedniej dawki dziecko powinno być zaszczepione drugą turą szczepień przypominających, czyli to jest druga dawka przeciwko tężcowi, krztuścowi, błonicy, Haemophilus influenzae oraz przeciw pneumokokom. Tu też po raz pierwszy pojawia się szczepienie przeciwko polio. Kolejne szczepienie przypominające przypada na piąty lub szósty miesiąc życia.
Natomiast w drugim roku życia dziecko jest szczepione przeciwko chorobom tzw. wieku dziecięcego, czyli przeciw odrze, śwince i różyczce. Z kolei od 16. do 18. miesiąca życia jest szczepionka przypominająca i są to te szczepionki, które dziecko otrzymało w pierwszych trzech miesiącach życia (to czwarta dawka przeciwko tężcowi, krztuścowi, błonicy, trzecia dawka przeciwko polio i czwarta przeciw Haemophilus influenzae). I na tym kończy się podstawowy pakiet szczepień, który daje dziecku kompetencję immunologiczną przeciwko groźnym chorobom zakaźnym.
