M10D 215,072 MHz Zadzwoń do studia 41 200 20 20 
Trudno sobie dziś wyobrazić wielkanocny stół bez świątecznego żurku. Nie zawsze stanowił on jednak obowiązkową potrawę podczas niedzielnego, uroczystego śniadania. Dawniej ludzie poszcząc w czasie Wielkiego Postu często jadali czysty żur, którego tuż przed Wielkanocą mieli już dosyć.
Jak przypomina doktor Monika Siwek, socjolog z UJK, urządzano zatem „pogrzeb żuru”, czyli wylewano z wielkich garów żur na ulicę, na znak, że kończy się Wielki Post, a zbliża się Wielkanoc.
Innym zwyczajem świątecznym, który już całkowicie zanikł było „wieszanie śledzia”. Jak tłumaczy doktor Monika Siwek, przybijając rybę do drzewa, w ten sposób „karano” ją za to, że wyrzuciła z jadłospisu mięso.
Dzisiejszy zwyczaj topienia marzanny wziął się z kolei z dawnego „topienia Judasza”. Wykonywano kukłę, którą wleczono później po wsi, a ludzie ustawiali się i kijami obijali Judasza- zdrajcę, którego na końcu wrzucano do stawu. Miało to na celu wymierzenie sprawiedliwości.
W dawnych czasach inaczej wyglądał również zwyczaj święcenia pokarmów. Dziś my przynosimy pokarmy do poświęcenia do kościoła, wcześniej to ksiądz przychodził do domów i święcił wszystkie pokarmy, którymi dzielono się podczas Wielkiej Nocy.
