M10D 215,072 MHz Zadzwoń do studia 41 200 20 20 
Czytaj również
Tadeusz Kurnatowski – pułkownik kawalerii Wojska Polskiego. Urodził się 16 października 1887 roku w Dąbrowie, wtedy dużej wsi. Był rolnikiem. Początkowo służył w wojsku rosyjskim. Po kilku latach wrócił do Dąbrowy. Był rok 1913. Rok później wstąpił do oddziału „Beliny” Prażmowskiego.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego i awansowany na stopień rotmistrza kawalerii 1 czerwca 1919.
W wojnie polsko-bolszewickiej walczył w szeregach jednostki przemianowanej później na 7 Pułk Ułanów Lubelskich, za co otrzymał Order Virtuti Militari. W 1924 jako oficer nadetatowy w szwadronie pionierów przy 2 Dywizji Kawalerii. Otrzymał kolejne awanse: najpierw na majora kawalerii, a potem na stopień podpułkownika i pułkownika.
Od 15 stycznia 1936 do 31 marca 1938 był dowódcą 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich w Lesznie. Następnie, pełnił stanowisko dowódcy 18 Pułku Ułanów Pomorskich. W czasie mobilizacji został dowódcą ośrodka zapasowego kawalerii „Stanisławów”. Po wybuchu II wojny światowej i kampanii wrześniowej był internowany na Węgrzech, gdzie zmarł w 1939.
Po 60 latach został ekshumowany i pochowany na cmentarzu w Śremie. Pogrzeb był wielką patriotyczną manifestacją. Swojego dowódcę po wielu latach żegnali nieliczni żyjący ułani 17. i 18. Pułków Ułanów.
