Jeśli chodzi o święcenie w Wielką Sobotę pokarmów i tak zwany koszyk, to można by tu powiedzieć o dwóch porządkach.
Pierwszy, związany z przeżywaniem naszej wiary, że święci się pokarmy na pamiątkę zmartwychwstania Chrystusa. Natomiast drugi porządek, związany z tradycją, z obyczajami.
Pokarmy, które wkładamy do koszyka, różnią się w zależności od regionu. Nieraz koszyk jest pięknie udekorowany, przystrojony świeżą, zieloną borowiną. Wiadomo, że zieleń też jest symbolem nowego życia, które się rodzi po okresie zimowym na wiosnę. I stąd właśnie dekoracja zielenią. Tak samo przy grobach Pana Jezusa. To właśnie symbol wiosny, nowego życia, które rodzi się i oczywiście symbol zmartwychwstania. Stąd właśnie dekorowanie, również koszyczków.
Poświęcone pokarmy później spożywamy, po to, aby znowu upamiętniać zmartwychwstanie. Czynimy to w naszych domach na pamiątkę zmartwychwstania Chrystusa. Jest to na tyle popularne, że na poświęcenie pokarmów przychodzą osoby, które nie pojawiają się na mszy świętej.