Pałac Biskupów Krakowskich jest najbardziej znaną i reprezentacyjną zabytkową budowlą w Kielcach. Wraz z otoczeniem stanowi najlepiej zachowaną w Polsce wczesnobarokową rezydencję z pierwszej połowy XVII wieku, czyli z epoki Wazów. Wzniesiony na Wzgórzu Katedralnym powstał dzięki inicjatywie kanclerza wielkiego koronnego i biskupa krakowskiego Jakuba Zadzika, który swą letnią rezydencję postanowił przenieść z Bodzentyna do Kielc.
Pałac, wzniesiony w latach 1637–1644 miał być rezydencją magnacką godną najwyższego dostojnika państwowego i kościelnego, jakim był biskup Zadzik, a bogaty wystrój wnętrz przypomina o dokonaniach fundatora.
W pierwszej połowie XVIII stulecia pałac został rozbudowany o dwa boczne skrzydła, powstał także „ogród włoski”. Po upaństwowieniu przez Sejm Wielki obiektu, w pałacu mieściła się siedziba Szkoły Akademiczno-Górniczej założonej przez Stanisława Staszica, a później niemal do dzisiejszych czasów obiekt był siedzibą władz administracyjnych. Tuż przed II wojną światową na pamiątkę pobytu w Kielcach Józefa Piłsudskiego w 1914 roku w pałacu otwarto Sanktuarium Marszałka. W 1971 roku najpiękniejszy zabytek Kielc stał się siedzibą Muzeum Świętokrzyskiego, a obecnie Muzeum Narodowego, jednego z dziewięciu w Polsce.
O historii i tajemnicach Pałacu Biskupów Krakowskich opowiedzieli: Ewa Okońska i Ryszard Koziej oraz ich goście: Robert Kotowski – dyrektor Muzeum Narodowego w Kielcach i pracownicy muzeum: Joanna Kaczmarczyk, Bożena Sabat i Paweł Grzesik.