M10D 215,072 MHz Zadzwoń do studia 41 200 20 20 
W każdy ostatni piątek miesiąca w programie „Nie tylko ściany” rozmawiamy o sztuce współczesnej.
Balthus
Balthus właściwie Balthasar Kłossowski de Rola (ur. 29 lutego 1908 w Paryżu, zm. 18 lutego 2001 w Rossinière w Szwajcarii) – francuski malarz pochodzenia polskiego.
Balthus
Z dr Piotrem Rosińskim o twórczości i życiu Balthusa rozmawiała Magdalena Sitek.
Zarówno jego ojciec, polski historyk sztuki Eryk Kłossowski herbu Rola, jak i matka, Elżbieta Dorothea Spiro, córka kantora synagogi Pod Białym Bocianem Abrahama Baer Spiro, zajmowali się malarstwem. Również wuj Balthusa, Eugen Spiro był malarzem. W 1914, po wybuchu wojny, Kłossowscy przenieśli się najpierw do Niemiec, a potem do Szwajcarii. Oficjalnie Balthus zadebiutował już w 1921 cyklem czterdziestu rysowanych tuszem obrazków które wykonał, mając osiem lat, przedstawiających przygody kotka Mitsou, zebranych w tomiku, który wydał i wstępem opatrzył Rainer Maria Rilke.W 1924 Balthus wrócił do Paryża, gdzie rozpoczął studia artystyczne. Jego pierwsza wystawa odbyła się w galerii w Paryżu. Malarstwo Balthusa, oryginalne i niepoddające się próbom klasyfikacji, należy do najbardziej pasjonujących zjawisk XX‑wiecznej sztuki. Twórca zachowuje realizm, lecz malowane przez niego wnętrza i pejzaże miejskie bliskie są surrealizmowi, jednak nie chciał być kojarzony z tym ruchem. Właściwie nie przyłączył się do żadnej grupy ani szkoły. Częstym motywem jego dzieł są koty i młode dziewczęta. Oprócz obrazów Balthus tworzył także ilustracje książkowe oraz scenografie teatralne.Powiedział, że jego malarstwo jest głęboko religijne, a sam fakt malowania jest modlitwą. Jednak już pierwsza wystawa w Paryżu wywołała kontrowersje. Artysta zyskał opinię malującego młode, wyzywające dziewczęta. Jednak autor tłumaczył się, że to stan swobody i ufności właściwy dzieciństwu, stan radosnej niewinności.Bratem Baltazara Klossowskiego był znany filozof francuski Pierre Klossowski.
Therese Awake
Francis Bacon
Portret artysty autorstwa Reginalda Graya
O artyście z dr Piotrem Rosińskim, historyk sztuki z UJK, prezes Oddziału kieleckiego Stowarzyszenia Historyków Sztuki rozmawiała Magdalena Sitek
Zdecydowany przeciwnik abstrakcjonizmu w sztuce. Popierał nurt ekspresjonistyczny. Uznawany jest za jednego z czołowych twórców malarstwa figuratywnego. Na początku tworzył w duchu surrealizmu i kubizmu, ale po 1950 wykształcił własny styl. Tematem jego obrazów był człowiek samotny, wyobcowany, znajdujący się nierzadko w sytuacji zagrożenia. Jego obrazy pełne są nadrealnych perspektyw, dramatyzmu i teatralnej ekspresji (deformacja postaci, nieokreślona przestrzeń, żywe, intensywne barwy). Wiele razy podejmował tematykę religijną (zwłaszcza motyw ukrzyżowania), ale inspiracją dla niego były także prace Rembrandta, Grünewalda, Velázqueza, fotografie i prasa.
Bacon był homoseksualistą[1]. W 1964 związał się z George’em Dyerem. Jak twierdził, poznał go, gdy ten włamywał się do jego mieszkania.
W 1998 powstał film biograficzny Love Is the Devil – Szkic do portretu Francisa Bacona, ukazujący barwne życie malarza.
W 2013 jego obraz Trzy studia do portretu Luciana Freuda został na aukcji domu aukcyjnego Christie’s sprzedany za kwotę 142 mln dolarów, będącą najwyższą ceną dzieła sztuki nabytego na aukcji.
Odwiedziliśmy Galerię Współczesnej Sztuki Sakralnej „Dom Praczki” w Kielcach, gdzie podziwiać można wystawę malarstwa neosakralnego Krzysztofa Sokołowskiego.
Z kuratorem galerii Agnieszką Orłowską rozmawia Magdalena Sitek
