Dzisiaj w „Stacji: Wakacje” przypomnimy audycję Miry Bieleckiej z 1973 roku zatytułowaną „Jaskinia Raj” . Będziemy rozmawiali o tym, jak zmieniła się przez pół wieku jaskinia, jakich odkryć dokonano i co ciekawego zobaczą turyści. Będą oczywiście konkursy. Zapraszamy kilka minut po godz. 9.
„O raju!” – tak według tradycji mieli wykrzyknąć odkrywcy Jaskini Raj na widok jej pięknego wnętrza. Byli to uczniowie krakowskiego technikum geologicznego, którzy w 1964 roku odbywali ćwiczenia terenowe w Górach Świętokrzyskich. Wcześniej odwiedzili znajdującą się nieopodal jaskinię „Piekło”. Porównując te dwa miejsca stwierdzili, że to nowo odkryte to faktycznie raj. I właśnie pod taką nazwą jaskinia funkcjonuje do dziś.
Raj udostępniono dla ruchu turystycznego w 1972 roku – wcześniej wykuto przejścia i chodniki, zainstalowano też odpowiednie oświetlenie. Wizyta w Jaskini Raj pokazuje, że natura to wspaniały artysta, a na wykonanie swojego dzieła potrzebuje tylko spokoju i… mnóstwa czasu.
Trasę turystyczną o długości 180 metrów zwiedza się wyłącznie pod opieką przewodnika. Wystawę od jaskini dzieli sztuczna sztolnia o długości 21 metrów. To rodzaj śluzy, która chroni specyficzny mikroklimat jaskini. Ważne – w jaskini obowiązuje bezwzględny zakaz fotografowania i dotykania szaty naciekowej. Zwisające ze stropu stalaktyty są niezwykle kruche, a powstanie jednego kilkunastocentymetrowego nacieku zajmuje wiele dziesiątek lat. Wytyczona trasa turystyczna to kompromis między komfortem turystów a ochroną bezcennej przyrody.
W jaskini czuć jej specyficzny mikroklimat – przez cały rok utrzymuje się tu duża wilgotność powietrza i stała temperatura powietrza: około 9 stopni Celsjusza, niezależnie od godziny czy pory roku. Imponuje liczba zwisających z sufitu stalaktytów – na jednym metrze kwadratowym jest ich nawet 200!
Choć może wydawać się to nieprawdopodobne, to jaskinia jest doskonałym domem dla wielu gatunków zwierząt. Zimą jaskinia jest niedostępna dla zwiedzających, między innymi dlatego, że nocują tam nietoperze. Klimat jaskini upodobały sobie niegroźne dla człowieka pająki.