Jemioła pospolita, półpasożyt żyjący na drzewach, wyraźnie zwiększający areał swojego występowania w ostatnich latach, staje się problemem dla drzewostanów na Podkarpaciu – poinformował rzecznik Lasów Państwowych w Krośnie Edward Marszałek.
Jak zaznaczył rzecznik krośnieńskiej Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych, „problem pojawił się w ostatnich latach i ma związek z występującymi od 2015 roku dłuższymi okresami suszy”.
„Przykładowo w sośninach na północy regionu w 2019 roku zainwentaryzowano 2317 ha drzewostanów uszkodzonych przez jemiołę, głównie w nadleśnictwach, gdzie przeważają ubogie siedliska borowe. Najwięcej jest jej w sośninach w Nadleśnictwie Tuszyma – 1294 ha, w Nadleśnictwie Leżajsk – 515 ha i w Nadleśnictwie Mielec – 289 ha. Realne zagrożenie pojawia się też w starszych drzewostanach jodłowych” – powiedział Marszałek.
Przypomniał, że jemioła rozprzestrzenia się głównie za pośrednictwem ptaków, chętnie żywiących się jej owocami, które po przejściu przez przewód pokarmowy są rozsiewane.
„Ciekawostką jest, że nasiono jemioły zostaje wydalone zaledwie po kilkunastu minutach od zjedzenia. Nadtrawiona otoczka przyśpieszy kiełkowanie pasożyta, który +ukorzenia+ się pod korą żywiciela” – opisuje leśnik.
Zwrócił uwagę, że jemioła sprawia największe problemy dla drzew najwyższych i najstarszych.
„Jako gatunek ciepłolubny rozwija się na dobrze oświetlonych gałęziach. Na szczęście młode pokolenie jodły, które rośnie w zwarciu i ocienieniu jest mniej zagrożone. Jednak kiedy jemioły będzie bardzo dużo będzie się ona przenosiła też na młodsze drzewa” – dodał Marszałek.
Aktualnie najważniejszym zadaniem leśników jest stały monitoring stopnia zasiedlenia drzewostanów przez jemiołę. W 2015 roku powierzchnia zasiedlenia drzewostanów w Nadleśnictwie Bircza wynosił 250 hektarów. Po przeprowadzeniu ostatniej inwentaryzacji powierzchnia wzrosła do 1465 ha.
Praktyczne działania leśników polegają m.in. na usuwaniu najbardziej porażonych osobników, chroniąc przy tym młode pokolenie drzew.
Jemioła jest rośliną półpasożytniczą; wodę i sole mineralne pobiera od drzewa-żywiciela. Ma właściwości lecznicze. Chętnie jest zjadana przez ptaki, np. jemiołuszki. Dzięki nim krzew może się rozmnażać i przenosić na duże odległość.