Skupisko nietoperzy będzie można obserwować za pośrednictwem kamer w piwnicach Muzeum Zagłębia Staropolskiego w Sielpi.
Burmistrz Krzysztof Obratański informuje, że obecnie trwa renowacja dwóch budynków kompleksu muzeum. W dawnej suszarni drewna zlokalizowanej na północy wymieniono już dach.
– Obecnie jesteśmy w trakcie procedury przetargowej na dokończenie remontu czyli wymianę okien oraz ocieplenie ściany szczytowej i fasadowej – wymienia.
Jednak to, co może wzbudzić ciekawość zarówno miłośników przyrody, historii, jak i poszukiwaczy tajemnic, to pomysł na zagospodarowanie podziemnych piwnic suszarni.
– Myślę, że największy zachwyt mogą wzbudzić wysklepione piwnice, które mogą stanowić doskonałe miejsce do różnych przedsięwzięć. Rozważamy pomysł stworzenia tam klimatycznej kawiarenki, wzbogaconej onlinową informacją o tym co dzieje się w pobliżu, czyli największą w województwie świętokrzyskim noclegownią nietoperza gacka – tłumaczy.
Włodarz dodaje, że wnętrze suszarni również jest w bardzo dobrym stanie. Nietoperze znalazły swoje miejsce w trzecim z budynków kompleksu zlokalizowanym od strony Kielc, którego gmina nie zamierza remontować.
W głównym budynku dawnej hali produkcyjnej, gdzie znajduje się wielkie żelazne koło wodne, obecnie trwa remont zabytkowego dachu, który ma się zakończyć w listopadzie 2024 roku. Do tego wnętrza ma zostać przeniesiona z Końskich SOWA czyli minicentrum nauki.
Muzeum Zagłębia Staropolskiego stanowi jeden z najcenniejszych, pod względem historycznym, zabytków przemysłowych w kraju i Europie. Zespół walcowni i pudlingarnii wraz z osiedlem fabrycznym wybudowano z inicjatywy Stanisława Staszica i Ksawerego Druckiego-Lubeckiego.
Na placu fabrycznym znajduje się hala produkcyjna oraz dwa budynki suszarni drewna. W zabytkowych halach fabrycznych znajdują się eksponaty metalurgiczne, głównie maszyny i urządzenia, które swą świetność przeżywały w XIX wieku.
Do najcenniejszych eksponatów należą obok koła napędowego, dmuchawa parowa z XIX stulecia, maszyna parowa z 1858 roku (najstarsza z zachowanych w Polsce) oraz tokarka czołowa z XIX wieku.