Do powstającego w Łebie Muzeum Archeologii Podwodnej i Rybołówstwa Bałtyckiego, dotarł, zbudowany w 1973 r., kuter rybacki. Będzie to największy eksponat placówki, która jest dziesiątym oddziałem Narodowego Muzeum Morskiego w Gdańsku.
Jak poinformowała w środę Małgorzata Bochenek z działu promocji NMM, jednostkę postawiono na płycie fundamentowej budynku przyszłego muzeum.
– Zielony kuter GDY-18, pieszczotliwie nazwany przez pracowników +Ogórkiem+, do muzealnych zbiorów trafił na przełomie 2007 i 2008 r. w wyniku redukcji polskiej floty rybackiej. Ten zbudowany w 1973 r. w stoczni „Ustka” superkuter burtowy przez ponad dekadę cumował przy nabrzeżu Wyspy Ołowianki, urozmaicając krajobraz Gdańska oraz stanowiąc ciekawostkę dla mieszkańców i turystów – dodała Bochenek.
Kuter ma 24,6 metrów długości i 6,57 metrów szerokości.
Nabrzeże przy Wyspie Ołowianka z pomocą holownika kuter opuścił w połowie kwietnia. W Stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni przeprowadzono prace renowacyjne i serwisowe, które miały na celu odnowienie oraz przygotowanie przyszłego eksponatu do ustawienia na specjalnej płycie fundamentowej.
Dokonano też przecięcie kadłuba kutra w poprzek, aby umożliwić gościom łebskiego oddziału NMM obejrzenie wnętrza jednostki.
Następnie, z gdyńskiej stoczni wypłynęła w morze barka wioząca dwie sekcje kutra GDY-18. Po trwającym 16 godzin rejsie, z pomocą dwóch holowników, została wprowadzona do kanału portowego w Łebie. Potem rozpoczęto dwudniową akcję rozładunku barki i przeniesienia kutra na plac budowy.
Czterokondygnacyjny budynek Muzeum Archeologii Podwodnej i Rybołówstwa Bałtyckiego powstaje na powierzchni 3 tys. m kw. w pobliżu ujścia rzeki Łeby do Bałtyku.
Zakończenie pierwszego etapu budowy muzeum, czyli stanu surowego otwartego, planowane jest na połowę 2021 roku.
Architektura powstającego budynku będzie nawiązywać do morza, piaszczystego wybrzeża i wypełnionych wiatrem żagli. Obiekt ma podkreślać swój nautologiczny charakter, jak i w harmonijny sposób współtworzyć krajobraz miasta. Projekt zakłada również zastosowanie przyjaznych środowisku naturalnemu rozwiązań, w celu zminimalizowania zapotrzebowania obiektu na tradycyjną energię.