Związany z Kielcami naukowiec Kazimierz Kik otrzymał z rąk prezydenta Andrzeja Dudy tytuł profesora zwyczajnego. Takie samo wyróżnienie odebrał także Tomasz Kozłowski, prorektor do spraw Rozwoju Kadry i Kontaktów Zagranicznych Politechniki Świętokrzyskiej.
Profesor Kik jest politologiem zawodowo związanym z Uniwersytetem Jana Kochanowskiego. Wcześniej był prorektorem Akademii Świętokrzyskiej i wieloletnim dyrektorem Instytutu Nauk Politycznych.
Kazimierz Kik w rozmowie z Radiem Kielce podkreślił, że bardzo czekał na tę nominację. Jego zdaniem to wyróżnienie jest ukoronowania dotychczasowej pracy naukowej.
– To wyróżnienie także dla Instytutu Nauk Politycznych, który w swoim czasie stworzyłem w Kielcach. Traktuję to także jako podniesienie rangi także tego Instytutu oraz kieleckiego środowiska politologicznego – powiedział Kazimierz Kik.
Profesor przez 40 lat pracy zajmował się, m. in., historią dyplomacji, międzynarodowym ruchem robotniczym, a także hiszpańską, portugalską i brytyjską lewicą oraz tematami integracji europejskiej i socjaldemokracji.
Profesor podkreśla, że teraz rozpocznie program badawczy „Między Ankarą, Berlinem a Moskwą, czyli Europa Środkowo-Wschodnia w poszukiwaniu polityki regionalnej”. Ponadto Kazimierz Kik chce stworzyć koncepcję polskiego modelu dziennikarstwa politycznego.
Profesor Kazimierz Kik ma 71 lat.
Tomasz Kozłowski pochodzi z Tarnowa. W 1984 roku ukończył studia na Politechnice Krakowskiej. We wrześniu ubiegłego roku otrzymał tytuł naukowy profesora nauk technicznych. Specjalizuje się w geotechnice, mechanice gruntów i fundamentowaniu, a także przemarzaniu gruntów budowlanych.
W 1998 roku objął stanowisko profesora nadzwyczajnego na Politechnice Świętokrzyskiej. Na tej uczelni kierował Katedrą Geotechniki i Inżynierii Wodnej. W kadencji 2008-2012 był prodziekanem Wydziału Budownictwa i Inżynierii Środowiska. Następnie sprawował funkcję prodziekana wydziału Inżynierii Środowiska, Geomatyki i Energetyki. W 2015 roku, w wydawnictwie naukowym PWN, opublikował monografię pt. „Zastosowanie różnicowej kalorymetrii skaningowej DSC, MDSC i QI-MDSC w badaniach układów woda-ił”.