Nietypowy rodzaj ludzkiego pochówku odkryli archeolodzy pracujący w Wilczycach w powiecie sandomierskim. Szkielet odwrócony był twarzą do ziemi. Takie pochówki należą do rzadkości i jest to wyznacznik pewnych zachowań społecznych – powiedział Tomasz Boroń z Instytutu Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk w Warszawie.
O wyjątkowości pochówku świadczy także brak wyposażenia grobowego. Z
tego powodu trudno jest określić ile liczy lat. Przypuszczalnie
pochodzi albo z późnego neolitu albo z wczesnej epoki brązu, czyli okresu od pięciu do trzech tysięcy lat p.n.e.
Oprócz szkieletu archeolodzy odkryli także fragmenty naczyń
ceramicznych i jamy służące jako spiżarnie. Każdy z obiektów jest inny,
dlatego Tomasz Boroń określa stanowisko archeologiczne w Wilczycach
jako wyjątkowe świadczące o skomplikowanym systemie organizacji osady.
W badaniach uczestniczy kilkuosobowa grupa studentów archeologii z Uniwersytetu Warszawskiego.
Grażyna Szlęzak-Wójcik