M10D 215,072 MHz Zadzwoń do studia 41 200 20 20 
Najdokładniejszy leśny zegar znajdziemy wewnątrz pni drzew. Szalony i szybki wzrost drzew wiosną, kontra letnia stabilizacja i spowolnienie zapisują się w słojach drzewa, jako jaśniejsze i ciemniejsze pasy.
Czytaj również
Damian Mazur z Nadleśnictwa Radoszyce informuje, że przyroda ma swój własny rytm, który podyktowany jest porami roku i warunkami pogodowymi. Jednym z najbardziej charakterystycznych leśnych zegarów są słoje drzewne, które charakteryzuje jaśniejsza i ciemniejsza linia, na podstawie której określamy wiek drzewa.
– Drzewo wiosną, transportuje z ziemi dużo wody z solami mineralnymi, która dostarczana jest do gałęzi i korony rośliny, aby skutecznie przebiegały procesy życiowe. Na przekroju drzewa widać to jako grubsze, jaśniejsze pasy – tłumaczy.
Wiosną drzewo rośnie szybko, ale w sposób nieuporządkowany. Wartość takiego drewna pod kątem konstrukcji jest niższa. Z kolei latem drzewo rośnie wolniej i w sposób bardziej ułożony. Letni przyrost poznamy więc po ciemniejszym okręgu. Dlatego poprzez liczenie ciemnych słojów drewna jesteśmy w stanie precyzyjnie określić jego wiek w latach.
Damian Mazur dodaje, że jest jeszcze jeden sposób na określanie wieku drzew, ale dotyczy on tylko gatunków iglastych. Jest on zależny od liczby tzw. okółków, tj. miejsc osadzenia gałęzi na pniu.
– Po prostu od rzędu gałęzi wokół pnia do kolejnego ich rzędu liczymy 1 rok – wyjaśnia.
Długości rocznych przyrostów drzew iglastych są różne. Wszystko podyktowane jest warunkami pogodowymi. Średnio jest to jednak około 60 cm.
