Ogłoszony kilka lat temu pomysł przygotowania i udostępnienia dla turystów korytarzy i szybów znajdujących się w górze Miedzianka koło Chęcin na razie nie może być zrealizowany.
W czasie przygotowywania dokumentacji dla inwestycji okazało się, że korytarze i podziemne zakamarki są zamieszkałe przez nietoperze, które są chronione, tak jak i miejsca ich występowania. Podziemne tunele ze względu na ich mieszkańców, tak jak cała góra stanowią rezerwat przyrody Góra Miedzianka.
W związku z tym, niemożliwe było szybkie przygotowanie korytarzy dla ruchu turystycznego.
Burmistrz Chęcin Robert Jaworski wyjaśnia jednak, że trwają prace nad przygotowaniem innych atrakcji.
– Odkąd Miedzianka trafiła w ubiegłym roku na listę geoparków UNESCO, złożyliśmy wstępne wnioski o dofinansowanie do planowanych dużych inwestycji. Chcielibyśmy znacznie rozbudować znajdujące się nieopodal Miedzianki Muzeum Górnictwa. Włodarz Chęcin wylicza, że ta inwestycja pozwoliłaby na powstanie placówki odpowiadającej współczesnym standardom. Muzeum oprócz wystaw miałoby sale konferencyjne, parkingi i całe zaplecze niezbędne dla przyjęcia turystów.
Obecnie w Izbie Muzealnej można oglądać kolekcję prymitywnych oraz historycznych narzędzi używanych przez gwarków. Jest tu również kolekcja minerałów związanych z Miedzianką oraz zbiory rzeczowe i fotograficzne o tematyce górniczej. Znajduje się tam również izba pamięci braci Łaszczyńskich, którzy byli pionierami przeprowadzania elektrolizy w Polsce.
Pierwsze wzmianki o Miedziance pochodzą z XV wieku. Za czasów Króla Zygmunta III Wazy rozpoczęto wydobycie na szeroką skalę rud miedzi.. Z tego okresu pochodzi pierwszy polski kodeks górniczy opracowany przez żupnika chęcińskiego Jana Płaza.
W XVIII wieku w Miedziance drążyli również górnicy z Węgier i Niemiec.
Na bogate złoża wysokoprocentowej rudy miedzi trafili w roku 1902 bracia Stanisław i Bolesław Łaszczyńscy. Stanisław zastosował po raz pierwszy opracowaną przez siebie elektrolityczną metodę otrzymywania miedzi. Po wybuchu I wojny światowej kopalnie przejęli Austriacy, którzy intensywną eksploatacją przyczynili się do prawie całkowitego wyczerpania złoża. Bezowocne poszukiwania rudy miedzi prowadzono jeszcze w latach 1949-1954.
Od roku 1958 całe wzniesienie objęto ochroną prawną przez ustanowienie na jego terenie rezerwatu przyrody Góra Miedzianka. Wzniesienie kryje w sobie około 4 km korytarzy górniczych i liczne jaskinie.