Kończą się prace remontowe kościoła w Odrowążu, w gminie Stąporków. Wymieniono dach, a także odnowiono ołtarze. Ksiądz Zbigniew Bieńkowski, proboszcz parafii informuje, że początkowo w planie była wymiana poszycia dachowego, jednak okazało się w trakcie robót, że część drewnianej więźby wymaga uzupełnienia.
Obecnie prace w tej części dobiegają końca.
– Zamierzaliśmy odnowić blachę na dachu, która zardzewiała. Otrzymaliśmy dofinansowanie dlatego została wymieniona na tzw. tytan-cynk. – informuje ksiądz.
Oprócz dachu od kilku lat odnawiane są ołtarze, których w tym niewielkim kościółku jest aż siedem. Wszystkie zyskały złocenia 24-karatowym złotem.
– Ołtarz główny wrócił po konserwacji i zachwyca każdego, kto odwiedza nasz kościół. Jednak prace ciągle trwają. Obecnie w pracowni konserwatorskiej znajduje się obraz z ołtarza bocznego przedstawiający Świętego Apolinarego.
Parafia pozyskała pół miliona złotych dofinansowania na konserwację kościoła z Polskiego Ładu.
W kościele znajduje się też XVI-wieczny obraz przedstawiający patrona parafii w Odrowążu Świętego Jacka. Jest też ołtarz ze Świętą Barbarą, patronką górników, ponieważ do XIX wieku w Odrowążu i okolicach znajdowały się tereny górnicze, gdzie wydobywano glinkę ogniotrwałą.
Kościół w Odrowążu to jedna z najstarszych świątyń w regionie, a sama miejscowość była ważnym ośrodkiem miejskim w średniowieczu. Pierwotna świątynia, ponoć drewniana pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej wzniesiona została w pierwszej połowie XIII wieku. Parafia powstała prawdopodobnie w 1300 r.
Z kolei w XVI wieku, Tarłowie wyznania ewangelicko-reformowanego zamienili miejscowy kościół w zbór kalwiński. Stan ten utrzymali następni właściciele Świderscy. Dopiero pod koniec XVII wieku jeden z rodu Świderskich pod wpływem żony przeszedł na katolicyzm na łożu śmierci i kościół przywrócono katolicyzmowi. Ich epitafium z portretami trumiennymi, znajduje się obok ołtarza świętego Jacka.