Wystawę poświęconą historii Starachowic, zatytułowaną „Od Wierzbnika do Starachowic” można oglądać w tamtejszym Muzeum Przyrody i Techniki. Ekspozycja przedstawia prawie 400-letnią historię miasta. Na ekspozycji znalazły się wielkoformatowe wydruki, prezentujące skany oryginalnych dokumentów. Są tam np. mało znane mapy miasta z początków XIX wieku.
Zwiedzający zobaczą też archiwalne przedmioty związane z historią miasta, np. tablicę znajdującą się przed wejściem do urzędu powiatowego Wierzbnika z lat 30. ubiegłego wieku. Są tam także znaleziska, odkryte podczas prac archeologicznych, prowadzonych na starówce w 2012 roku. W większości są związane z życiem codziennym – zapowiada Paweł Kołodziejski, dyrektor Muzeum. Są to np. dawne monety, wyroby szklane, takie jak butelki i szklanki, a także elementy wyposażenia wnętrz, np. kafle.
Historia prezentowana na wystawie sięga XVII wieku, kiedy powstało miasto Wierzbnik, które dziś jest częścią Starachowic. Było ono tworzone przez benedyktynów ze Św. Krzyża od 1624 roku. Otrzymało prawa magdeburskie i przywilej targowy. W 1626 roku z inicjatywy opata Stanisława Sierakowskiego powstał tu murowany kościół pod wezwaniem św. Trójcy. Z kolei Starachowice były osadą stanowiącą własność cystersów z Wąchocka, którzy zbudowali tam piec hutniczy. Miejscowość zyskała na znaczeniu dopiero podczas rewolucji przemysłowej w XIX wieku – mówi Paweł Kołodziejski. W kwietniu 1939 roku Starachowice, liczące już ponad 10 tysięcy mieszkańców zostały włączone do Wierzbnika. Miasto otrzymało nazwę „Starachowice-Wierzbnik”. W 1949 roku ówczesne władze powróciły do nazwy jednoczłonowej, ale zachowując wyłącznie człon „Starachowice”.
– Gdyby ktoś szukał aktu lokacji Starachowic, to jej nie znajdzie, bo historycznie, z królewskiego nadania, miastem był wyłącznie Wierzbnik – wyjaśnia Paweł Kołodziejski.
Wernisaż wystawy „Od Wierzbnika do Starachowic” odbędzie się dziś o godzinie 17.00. Ekspozycja będzie prezentowana w industrialnym budynku Filtrów Theissena, który dotąd był niedostępny dla zwiedzających. Obiekt, który znajduje się w południowej części Muzeum Przyrody i Techniki powstał na przełomie lat 20. i 30. XX wieku, kiedy modernizowano instalację wielkopiecową. Był wówczas nowoczesnym elementem, służącym oczyszczaniu gazów wielkopiecowych. Jego oryginalne wnętrze zostało w całości zachowane.
Wystawa w Muzeum Przyrody i Techniki powstała przy wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.